Kişisel tercihtir. Sebeplerine göre değerlendirilmesi lazım ama. Derse ki "siyahi/uzakdoğulu/trans kişi insan değil" veya işte kibir göstergesi sözler ederse o ırkçılık, ayrımcılık olur. Ama siyahi kişiyle birlikte olmak istememe sebebi mesela ten rengine bir türlü alışamamaksa, karanlıktan korkmak gibi bir korkum var diyorsa, yakın hissedemiyorum diyorsa bu tamamen kişisel bir durumdur, ırkçılık ya da ayrımcılık olarak değerlendirilemez.

Kaldı ki konu gönül işleri, duygular meselesi. Kişi sevdaya tutulduğunda uzağı yakını siyahı beyazı görmez.

Bunların hepsi kişisel tercih.

Bana kalırsa bunlar ırkçı ifadeler.

“Türk biriyle birlikte olmak istemem” i ele alalım mesela.
Basit bir örnek:
-X ile birlikte olmak istemiyorum
+Neden?
-Çünkü Türk

Örnekten ayrı olarak Türklerle birlikte olmak istemem dediğinde Türk kümesine dahil olan bütün bireylerle birlikte olmak istemediğini söylüyorsun. Yani bir tercih yapıyorsun esasında yukarıda söylendiği gibi fakat bu tercihinin referans noktası “ırk”. Yani bir insana -ya da Türk kümesine dahil olan bütün insanlara- karşı diğer bütün özelliklerine bakmaksızın, tanımaksızın, yalnızca Türk olmasından ötürü yani etnik kimliğinden ötürü bir tutum belirliyorsun, ve bu eylemin tek referans noktası, belirleyici unsuru etnik kimlik ya da ırk.

Irkçılık kişisel tercihler için bir motivasyon olabilir. Verdiğiniz örnekler ırkçılığa dahildir bana kalırsa.

Irkçılık bir ırkı başka bir ırktan üstün/alçak görme olarak sınırlandırılamaz. Zaten öyle olsa bile “Türklerle birlikte olmak istemem” gibi tercih ifadelerinin altında yatan sebep de Türkleri -bir ırk olarak- kültürel, fiziksel ya da başka bir özellik açısından eksik görme durumu vardır diye düşünüyorum.

Oxford’un tanımı: Irkçılık, farklı bir ırk veya etnik kökene sahip oldukları için diğer insanlara yönelik önyargı, ayrımcılık veya düşmanlıktır.

Bu tanıma göre Türk oldukları için insanlarla birlikte olmak istememe ön yargısına varmak ırkçılık kapsamına girer zannımca.

but that was just a dream+1

irkci degilim ama melezler eklesin

bahsettiklerinizin hepsi irkcilik ayrimcilik ornekleri, aslinda suriyelilerden sonra turkiye'de halk irkciligin ne oldugunu ogrenmis ve ben irkciyim deyip tutarli bir tavir gosteriyordu yer yer, ancak gelen ilk 3 cevap gosteriyor ki durum hala cok karisik...


muhtemeldir ki kimse irkcilik ve ayrimciliktan tamamen azade degildir, bu soylemlerin nerede nasil hangi sartlar altinda kim tarafindan soylendigi, irkcilik ve ayrimcilik olup olmadigi noktasinda onemlidir, ben birinin cikip taksim meydaninda bosluga dogru bagirdigini varsayiyorum. yoksa baltimore'da bir siyahi ben siyahi insanlarla birlikte olmak istemiyorum diyorsa bu tercih, bunu oradaki beyaz diyorsa bu ayrimciliktir. Bu neden boyledir, neden bir cifte standart* vardir bununla ilgili milyon tane bilgi uluslararasi kaynaklardan edinilebilir.

*cifte standart kavramini olumsuz bir kavram olarak degil notr bir kavram olarak kullaniyorum

@but that was just a dream -1 :) Türk biriyle birlikte olmak istemem dersem ırkçılık olur. çünkü sarışın, kızıl tenli, yeşil, mavi, siyah gözlü çok farklı fiziksel özelliklerimiz mevcut. ancak tıpkı -örnek, sallıyorum- "siyah kıvırcık saçlı kadınlarla beraber olmak istemem" bunda veya aynı mantıkla siyahilerden -beraberlik anlamında- hoşlanmamam ırkçılık olmaz bence. tercihtir.

ırkçılık değil.

cinsel ilişkide insanlar karşıdaki kişinin pasaportuna değil, fiziksel özelliklerine bakar. eğer bahsedilen konu fiziksel özellikse tercihtir.

Kimse kimseyi biriyle birlikte olmaya zorlayamaz tabi ki ancak arkada yatan neden önemli. Mesela "Ben bir asyalıyla birlikte olmam çünkü genel olarak çekici bulmuyorum" anlaşılabilir bir durum... Kişi sırf kendisini daha iyi tanımak için bunun nedenlerini anlamaya çalışabilir tabi... Ancak örneğin "Asyalılarla birlikte olmam çünkü saçma sapan şeyler yiyorlar" baya baya anlamsız bir önyargı olurdu. Bu arada ayrımcılık her zaman negatif olmak zorunda değil tabi ki, mesela Asyalıların matematikte çok iyi olması gibi bir klişe önyargı var, pozitif gibi gözükse de bu da bir genelleme ve o gruptan insanlar için rahatsız edici olabilir.

Irkçılık ve ayrımcılıktır, ama aynı zamanda kişisel bir tercihtir de. Bunlar illa birbirini dışlayan şeyler olmak zorunda değil.

Konu hakkındaki kafa karışıklığı, ırkçılık hakkında (konunun Hitler'e falan bağlanıp) aşırı negatif bir önyargının olması.

Çünkü herkes -çeşitli derecelerde- ırkçıdır. Hatta bu genetik temelleri olan bi durum, toplu halinde yaşayan canlılarda, topluluğa uyumlulukla alakalı genlere göre seçilim olur, uyumlu olmayanlar belli derecelerde dışlanır (ama tamamen dışlanmaz, çünkü varyasyon da lazım) vs. Toplumun selameti için gerekli bir mekanizma bu.

O yüzden asıl önemli nokta bu mekanizmanın nasıl işlediği.

Mesela ABD'de son zamanlarda çok tartışılan bi konu, üniversiteye kabul işini IQ bazlı ölçüm yapan testlerle yapıyorsan bu ırkçı bir tercih, çünkü IQ genetik bi olay ve bazı ırkların IQ'ları diğerlerine göre düşük. Ama sen toplum olarak sınırlı kaynaklarını en verimli şekilde harcamak istiyorsun, o yüzden bu "kötü" bir tercih değil. Aksini yapıyor olsan toplumun selametini tehlikeye atıyor olurdun.

Aynı şekilde beraber olduğun kişinin sana etkisi negatif olacaksa burada ırk bazlı bir ayrım yapmanda sıkıntı yok. Fakat genelde çok büyük bir etkisi olmadığı için çok karşılaşmıyoruz. Misal yine ABD'de insanların %50'si başka ırktan biriyle birlikte olmuş. Ama iş evliliğe geldiğinde negatif etkisinin daha yüksek olabileceğini düşündükleri için farklı ırktan biriyle evlilik oranı daha düşük, %15 civarında.

Özetle ırkçılıktır ama her ırkçılık "kötü" değildir. Kötü olup olmadığına karar vermek için faydasına zararına bakmak lazım.

Değildir, bir süre önce Twitter’da böyle transfobi tartışması çıkmıştı. Yani istemiyorsa sadece istemiyordur insan. Fobi mobi alakası yok.

Irkçılık, ayrımcılık olsa da umrumda değil. Kişisel hayatımda alıp bir ömür boyu benimle yaşayacak kararlarım politik doğruculuk ekseninde veremem. X ırktan biriyle birlikte olmak istememek vs. herkesin kendi tercihidir.

Irkçılık vb. değil.

Bir insanın Türklerle evlenmek istememesi Türklerin kültürünü veya insanların fiziksel görüntüsünü beğenmedigi içindir. Bir insan Türkler evrimleşmememiş, insanın alt sınıfında yer alıyor, bu yüzden evlenmem deyorsa bu ırkçılıktır.

Tabii ki genelleme istisna içerir. Türklerle evlenmem deyen bir insan kafasına uygun bir Türkle evlenebilir; fakat isimlendirme, genelleştirme, sınıflandırma bu kusurları içererek hayatı kolaylaştırır;, ön yargılar hayatı kolaylaştırır. Ön yargılar olmadan yani sınıflandırmadan yaşayamayız. Peşinen bazı şeylerden kaçınmalıyız veya yakınlaşmalıyız.

Not: Türküm. Örneğin Bir Hintliyle evlenmem. Bir Hintliyle evlenmem için ön yargımı kırmalı. Türkle evlenmek istemeyen bir kâinat güzeli olursa ön yargısını kırmaya çalışırım.

Bu konu aklıma geçen hafta iki latin arkadaşımla yaptığım konuşmayı getirdi. İkisi de 25-30 yaş arası güzel kadınlar ve Türk erkekleriyle ilişkileri olmuş. Konu bu duruma gelince tekrar bir Türk erkeğiyle birlikte olur musunuz diye sormuştum. Aşağıdaki cevapları vermişlerdi. Hangisi ırkçı, hangisi değiş sana bırakıyorum.

Cevap 1) hayır tekrar bir Türk erkeğiyle birlikte olmak istemem. Ben evlenip, kendi ailemi Kolombiya’da kurmak istiyorum ve bir Türk erkeğinin Kolombiya’da yaşaması, benim geleneklerime alışması ve ayak uydurması zor. Bir erkekten beklediğim şeyler var, latin erkekleri bunu karşılayabilir ancak Türk erkekleri ilişkilerdeki bu beklentimi karşılayamaz.

Cevap 2) Türk erkeklerini fiziksel olarak çekici bulmuyorum, daha sarışın erkekleri tercih ediyorum.

1. Cevapta aslında kişi aslında karşısındakini Türk olduğundan değil, Türk olmanın kültürünü kendi kültürüyle uyuşturamayacağı için söylüyor. İkincisinde ise sorun Türk olması direk. Karşısına sarışın, yakışıklı bir Türk erkeği de çıksa sadece Türk olduğu için reddedecek. Umarım bu durumu tam anlatabilmişimdir.

ırkçılık olsa ne olur?

bunu ne amaçla söylediğine bağlı. salt renginden dolayıysa ırkçılık. konsept önemli. cinsel yönelim ayrı bir şey ama. ne yapsın adam heteroysa homoseksüel biriyle de birlikte olurum mu demek zorunda kalsın. o ayrımcılık değil.

bu biraz algı meselesi. kız çocuk istemem dersen yobaz olursun, erkek çocuk istemem dersen modern bir baba. genel görüş neyi savunuyorsa buna o karar veriyor. tek bir norm yok maalesef.

eskiden olsaydı ırkçılık olduğunu düşünürdüm. ama artık öyle olduğunu düşünmüyorum. belki de buna en büyük etken artık en ufak bir topluluğa olumsuz bir eleştiri dahi olsun yapamamamızdır. bir diğer ve galiba en önemli sebebi de tarihsel açıdan yarası olan topluluğa mensup olanların hassasiyetlerinin hala devam etmesindendir.

çeşitli sebeplerden ötürü bir insan bir kültürü benimsemeyebilir, hayatına dahil etmek istemeyebilir, ilişkisini en az seviyede tutmak isteyebilir.
ben bir karadenizliyim ve doğu kültürüyle hamuru yoğrulmuş birinin "karadenizli biriyle olmak istemem" cümlesi beni yıkmaz, saygı da duyarım ama aynı şekilde kürt ya da doğulu birinden sırf kültürü sebebiyle hoşlanmama veya onun yaşam standartlarını/değerlerini kabul etmeme özgürlüğü bana da ait olmalı. ben kürt biriyle içli dışmak olmak istemezsem (varsayım olarak), bu "bu ülkede kürtlere hiçbir zaman ayrımcılık bitmedi" cümlesini kurdurtmamalı.

azınlığın, çoğunluğun kültürünü tabii olarak sevmemesi doğalsa aynı şekilde çoğunluğun da azınlığın kültüründen kaynaklı onlardan hoşlanmaması aynı derecede doğaldır.

kısacası ben etnik/dini/siyasi/maddi veya manevi açıdan insanları sevme hakkımızın olduğu kadar sevmeme hakkımızın da olduğunu düşünüyor ve savunuyorum. neden japonları çalışkanlıkları için sevdiğimizi düşünüyoruz ve kimse itiraz etmiyor da "ben x'leri şu yüzden sevmiyorum ve hayatımda istemiyorum." dediğimiz zaman ayrımcılıkla suçlanıyoruz? (bakın, burada aynı sebepten suçlanmamak için x yerine gerçekten de sevmediğim toplulukları yazamadım bile.)

eve 60 km baya uzak nasıl katlanıyosun her gün?

c iyi bi seçenek gibi iş aşırı yoğun olmayacaksa.

şehidışı çok olduğu için ayda max 5-6 gün işe gidiyorum. onda da servis var zaten.

C sirketindeki işini gunde 2 saatte bitirebilir misin yani? Benim icin cok net C.

2 saatte bitiremem ya, daha yoğun olur orası.

İş cok yormayacaksa, 4-5 saatte de bitirebiliyorsan C sirketi daha iyi gozukuyor.

İş hayatında gözümde kötü duruma düşerim vs diye bir şey yok. Bugün şirketi küçültmeleri gerekse onlar da yeni zam yaptık, maliyeti fazla diye hiç düşünmeden seni çıkarırlar. Sadece çıkarken arayı iyi tutmaya bak, hatta bir bahane bul. Bu işi çok seviyorum ama şu aralar aileme daha yakından çalışmak istiyorum vs gibi.

Beni de yanına alır mısın? Arkadaşım iş değiştirmeye değecek bir oran değil. Huzurunu bozma.

ik'ya benzer sorular sorması muhtemel.

iş dışında neler yaparsın? özellikle ilgilendiğin bir spor / aktivite var mı?
Daha önceki şirketlerinde yöneticilerin nasıldı? onlarla yaşadığın en büyük sorun neydi? Sana göre yönetici nasıl birisi olmalı?
neden iş değiştirmeyi istiyorsun?

Hangi ülkeden görüşeceğin kişi? Ona göre taktik vereyim.

Amerika @you are my lethe

genelde bu aşamada yönetici teknik ve motivasyon olarak pozisyona uygun musun diye bir last check yapar. daha önceki tecrübelerinizi sorgulayarak şirkete katma değer sağlayabilir misiniz onu test eder.

eğer teknik soru gelmez diyorsanız çok zorlayamayacaktır ama öncesinde sağlam ingilizce pratiği şart.

Muhtemel sorular:

- Seni ne motive eder?
- Eğer ilgili pozisyon önceki işinle tamı tamına bağlantılı değilse, seni işe aldığımız takdirde aradaki açığı nasıl kapatmayı düşünüyorsun?
- En sevdiğin ve en sevmediğin özelliklerin nelerdir?
- Stresle nasıl başaçıkarsın?

Bu arada, yabancılar kesinlikle daha relax oluyorlar. Görüşme esnasında, özellikle yüz yüze görüşmede hiçbir kasıntılık olmuyor. Bayağı dostane ilerliyor, sanki görüşmeden çıkıp bira içmeye gidilecekmiş gibi. En azından benim tecrübem bu yöndeydi. Ben de İngilizce konusunda biraz eksik olduğumu düşünürdüm ama yabancı yöneticiyle birkaç kez görüştükten sonra özgüvenim iyice yerine geldi İngilizce konusunda.

Soru değil, muhabbet olur. Film, futbol, Covid, popüler bir konu olabilir.

Yakın zamanda yurtdisi yöneticiden bana gelen sorulardan hatirladiklarim:
- ilandaki detayları tek tek inceledim mi? Ne düşünüyorsun?
- ekipten biri ile conflict bir duruma düştüğünde sorunu çözmeye yönelik yaklaşımın nasıl olur?
- hızlı çözüme ulasmani engelleyecek sirket prosedürleri ile nasıl başa çıkarsın?
- @yari cahil'in bahsettiği gibi; seni ne motive eder?

Not: işi kaptım

giderim var. cildim çok hassas ve kuru oldugu icin sorun oluyor komple cildimi değiştirebilirmişim

hayır. pek çok şeyi değiştirmek şeyi isterdim.

Kendimle ilgili nötr hislere sahibim. Fakat daha uzun olmak isterdim. 1.63’üm :’)

Edit: Himmet dayi yalan söylüyor.

adamın olmadığı yerde adam yerine koyulurum gibi geliyor, fiziksel olarak.

Memnunum. Dönemsel olarak gelen şurası böyle olsa fena olmazdı diyebiliyorum ama uzun sürmüyor. Özetle kendimle barışığım.

beğeniyorum, gögüslerim biraz daha büyük olsa on numara olurdu

Kendimi beğeniyor muyum, bilmiyorum. Boyum uzun olsun isterdim. Mümkünse 1.70.

Beğenmiyorum ama bir şeyi değiştirmezdim.

edit 1: ruhen hastayim ben kendi için nötr diyerek yalan söylüyor, normalde kendini beğenmiş biridir.

edit 2: sonradan aklıma geldi. dermatit var bende, ayda bir yüzümde ufak tefek kızarıklıklar oluyor. artık nasıl benimsediysem hemen aklıma gelmedi. ondan kurtulmak isterdim. hemen yeri gelmişken söyleyeyim 'carnovore diet' önereni üzerim.

Beğenmiyorum. Sanırım baştan aşağı her şeyi değiştirmek isterdim.

Zaman zaman beğeniyorum, bazen aynaya bakınca iyi görünüyorum gözüme gaza geliyorum. Bazen de beğenmiyorum, kızıyorum saldın iyice diye.

Boyumu azcık daha uzatmak isterdim.

Zaman zaman ayna baktığımda ya aslında bir tipim var dediğim oluyor.

Genel olarak Kendimle ilgili nötr hislere sahibim. Fakat daha uzun olmak isterdim +5. Zira 1.64'üm.

Çok beğenirim kendimi. Bu aralar yaşlandım ama göz altlarım belirginleşti gibi.

hayır. mümkün olsa her şeyi değiştirmek isterdim sanırım

beğenmiyorum, ama bi şey değiştirecek kadar umrumda olmayan bi yaşta ya da dönemdeyim.

ben beğeniyorum ama boyum kısa diye kadınlar beğenmiyor sanırım:)

Evet kendimi beğeniyorum. Türkiye’den ayrılıp, yurtdışına yerleşince, burada insanların dış görünüş konusunda Türkiye’deki kadar takıntılı olmadığını görünce, insanların kendilerini sevmeleri için yapılan beden olumlama seanslarına katılınca vücudumu beğenmeyi ve sevmeyi öğrendim. Zaten bir kere kendimi sevdikten sonra spora başladım, sağlıklı yemeye başladım ve farkında olmadan fitleştim. Değiştirsem bacaklarımı değiştirirdim ama daha uzun olsunlar isterdim.

Kaş düşüklüğüm ve göz çevrem dışında beğeniyorum ya adam olana çok bile

Çoğunlukla beğenmiyorum. Rötuş yapmak istediğim bazı kusurlar tespit edebiliyorum kendimde. Çenemdeki eğrilik gibi mesela, hafif kamburluğum gibi. Ama bu değişikliklerle de tatmin edici bir fiziksel görünüme kavuşacağımı sanmıyorum. Dış görünüşümdeki sıradanlığı yırtmak için bambaşka bir simaya bürünmem lazım.

Yüz olarak beğeniyorum 36 yaşındayım ama sakalsız 20 yaşında sanıyorlar dolayısıyla sürekli sakallı geziyorum. Baba olunca spora vakit ayıramıyorum göt göbek salmış durumdayım o kötü.

Begeniyorum.
Bacaklarimda catlaklarim var, onlar olmasaydi daha ozguvenli olurdum herhalde.

hayir, hic begenmedim.
dudaklarimi inceltirim, boyumu da en az 5 cm uzatirim.

halihazırda fena değilim. sadece bacak boyuma 3-4 santim, vücuduma da eser miktarda kas kütlesi ekleyecek olsalar bana göre mükemmelliği yakalarım.

Valla şu gıdığım gitse ve bir 5 kilo daha versem giderim var.

Ayrı ayrı kusurlu olan yerlerim birleşince tuhaf bi sekilde fena durmuyor. Aynaya baktığımda himm bugün güzelim dediğim oluyor. Beğeniyorum genelde. Ama bazen o kusurlu kısımları sorun edip beğenmiyorum. Onları degistirebilirdim.

Beğenmiyorum, hatta bu sebeple zorunlu olmadıkça fotoğraf bile çekinmem.

hayır, ellerim hariç her şeyi değiştirmek isterdim.

şu anki halimi fazla kilolardan dolayı beğenmiyorum ama hammaddeyi (yani normal kilodaki vücudumu/tipimi) beğenirim. bakanın dönüp tekrar bakacağı bir tip değilim ama kompleks yapıp üzülecek kadar kötü olduğumu da düşünmüyorum açıkçası.

10 kilo versem 10 numara olacağım. Boyum kısa, ona yapacak bir şey yok.

Ben rol yapamayanlardanim. Bazılarının saygısı zamanla azalıyor ben de bir müddet görmezden geliyorum sonra devam ediyorsa hala aynı durum, hak ettikleri gibi davranıyorum önce bir şaşırıyorlar ana kendilerine geliyorlar neticede.

Yapabilirdim ama gerek yok. Bulunduğum calisma ortami çok güzel ve kendi calisanlarimla birbirimize şaka yapan dalga gecen (ki ben kendi müdürlerime de diyebiliyorum böyle seyler). Daha bir kere saygı konusunda sorun olduğunu görmedim. Bu sebepten oldukça mutluyum.

Ama başka bir yerde daha ciddiydim çünkü ortam böyle degildi. Ortama çok bağlı.

hocam hayatta her ortamda farklı kimlikte oluruz bu rol yapmak değildir

örneğin ailemizle birlikteyken yaptığımız espriler ile arkadaşlarımızla yaptığımız espriler farklıdır, işte de evdeki gibi davranmayız

ya da iş yerinde 10 kişilik ekibe işi öğrenmeleri için görevler ve eğitim verirken işten çıktıktan sonra gittiğimiz resim kursunda farklı davranırız

her yerin kendine göre bir dinamiği mesafesi var

Eski işyerimde rol yapmaya gerek duymazdım. Herkes olduğu gibiydi ve hepimiz birbirimizin iyi niyetine güvendiğimiz için olduğumuz gibi davranıldık.

Yeni iş yerimde maalesef insanlar birbirlerine üstten bakıyorlar ve hep ezmeye çalışıyorlar. İlk 6 ayda insanlar iyi niyetli yaklaştığım için çok başım yandı. Bir süredir bende en düzgün kıyafetlerimi giyip, insanlar soğuk ilişkiler kuruyorum. Eskisi gibi ezmeye çalışmıyorlar artık. Daha saygı duyuyorlar.

Benim altımdakilere hiç yapmam. Samimi konuşamadığım insanlarla çalışmam. Peerlarıma bazen, gerektiğinde. Onlar yapıyorsa. Üstümdekilerle çok daha fazla, genellikle. Belli bir yönetici var kafalarında. Onu oynuyorum.

Is icinde ve is disinda iki farki insanim kendim gibi olunca cocuksusun kariyerini etkiler dediler. Bende bir maske gelistirdim faydasini da gordum

Beyaz yaka, özellikle de plaza çalışanı beyaz yaka inanılmaz kalitesiz, manipülatif ve yalancı insanlardan oluşuyor. Hayatta kalmak için rol yapmak gerekiyor.

Kritik roldekilerle (yöneticilerle) ikili ilişkilerde samimi, dürüst ve destekleyici bir tavırda olmak size kazandırır.

Bu samimi olmak aile ortamındaki gibi olmak demek değil tabi ki. Belli bir ciddiyet nezaket aynı zamanda samimiyet ve yeri geldikçe Güleryüz olmalı.

Ortamına göre de davranılır. Gırgır yapılıyorsa ayak uydurursunuz. Fakat özgüvensiz olmayın. Bir ortamda insanlar özgüvensiz davranışlar gösterince sizi ciddiye almaz. Bunun rol yapmayla bir ilgisi olmaz.

yapıyorum tabii ki bu da oyunun bir parçası. herkesle samimi olmanız da size faydadan çok zarar getirir.

yurtdisina cikarken size barkodlu uzerinde ingilizce yurtdisina cikabilir yazan bir kagit veriyorlar. o yuzden 250 tl.

Acildeki testin üstünde yurtdışı için kullanılamaz yazabilir. Böyle boydan boya watermark şeklinde.

Yurtdışı için olunca farklı oluyor. Her hastanede yapılmıyor.

yeni bilet al.
atlasjet açıldıktan sonra (yani 21inden sonra) biletin iadesini al

iade etmeden uçuş yapmaları mümkün değil gibi. uçuş yapacaklarsa bile size seçme hakkı tanırlar iade mi edelim yoksa uçuşu gerçekleştirecek misiniz diye. iade seçersiniz.

İnstagram sayfalarında bir duyuru vardı, bir iletişim adresi veriyorlardı, oraya bakın isterseniz.

@mr.goodcat, biz 21 sonrası uçuş yapacağız yazdık internet sitesinde diye iade ederken çok yüksek kesinti yaparlarsa? diğer türlü de 7 gün kala iade ettiğim için çok büyük kesinti olacak.

@baloplen baktım ama jenerik bir [email protected] diye adres. mail attım hala cevap dönemediler.

@you are my lethe

uçuş iptal olduğu için kesinti falan yapmazlar. direkt tam ücreti iade ederler. süreç biraz uzayabilir ama iade alırsınız.

Zor bir durum. İşyerinde yapılmaması gereken 2 büyük hata yapmışsın. İşyerinde kilerle kavga edilmez ve aynı işyerinden birisiyle sevgili olunmaz.

Önüne bak artık ya da işyerini değiştir.

Neymiş. Aynı işyerinden kimse ile sevgili, karı koca olmayacakmışız.

Ben yurtdışında çoğu projede çalışırken ikna etmek için eşin de gelsin çalışsın aynı projede diye o kadar israr edildi.

Boşanmak istemiyorum sağolun demek zorunda kaldım hepsine

işte bu sebeplerden burda her "işyerinde birisinden hoşlanıyorum" diyene aman yapma diyorlar. al işte, hem ilişkin yolunda gitmiyor hem de işini yapamıyorsun.

o kişi aklına girmiştir bir şey olmuştur. dediğin gibi durduk yere fikri değiştiyse bırak gitsin, zaten pek de ilişki yaşanacak biri değilmiş. kızı bırak. mümkünse işten de ayrıl. bir daha aynı hatayı yapma :-)

kavga etmişsen geride kaldı. olay ve yaşananlar üzerinde ahkam kesme. yok o haklıydı, yok ben haklıydım. kavga kişiler arasında olur. haklı haksız olayına girmekte bir nevi kavga zaten. demem şu, bu kavgayı iç dünyanda sürdürme artık. ne yap et beyninde de bitir o kavgayı. artık meditasyon mu yaparsın, estağfurullah mı çekersin sana kalmış. gerçi bende hiçbiri işe yaramıyor. içindeki kavgayı durduracak güzel metodlar bulursan benimle de paylaş. bu arada ilişkinde yıpranmış bu durumdan. senin sukunetini koruduğunu kavgasız gürültüsüz hayatını idame ettirdiğini görürse belki kız arkadaşın da sana tekrar ısınır. sanırım yaşananlar onu biraz soğutmuş.

Kanka senin hatun ile o adam arasında seninkinden daha derin bir ilişki var bence ben öyle hissettim. Yukarıdaki adam haklı onu dinle

Senin kız gidici yazacaktım ama sonuna geldiğimde çoktan gitmişti. Kızın gidesi varmış knk kendini suçlama.

edit: işine gelene tik koyup gelmeyene tik koyduğun için, kız iyi etmiş bence. :D

İlk kız arkadaşın mı? Ya da her kadından sırtını yaslayacağın delikanlılık mı bekliyorsun? O kavgada baskın çıkan adamı istiyor kadın. İşyerinde yeni iken kavga edip ayağı kaydırılacak konuma düşeni değil. Çünkü ilki onun çıkarlarına hizmet ediyor ikincisi ise etmiyor. Evrimi kabullen ve kendini buna göre yenile. Çok daha mutlu olursun inan bana..

@komando +1

Kavgadan sonra da aynı vitesteydim hatta vitesi daha da arttırdım kızın benim arkamda durmasıyla da işe devam ediyorum gibi bi durum da yok ama birden bire 180 derece degismesini anlayamadim

-Bir de kavga ettiğim kişi içimizde en tecrübelisi ben de en tecrübesizim.Kaldı ki haksız bile sayilirdim.Ama benim arkamda durdu hatta o kişiye tavır aldı.

-Herkesin içinde ona saçma sapan hareketler yapma dedim vs

a) kız yırtık kelimesini hafifmeşrep olarak algılamış ona bozulmuş.

b) dolaylı olarak kızın mesleği üzerinden karakterini küçümsemişsin ona bozulmuş.

bu memlekette bi tohtor bi avkat, gördün mü kaç :D
onlar kendi aralarında takılmalı bence.

Tolkien+1

Ayrıca ben söylediğinizde bi sorun göremedim. Yırtık kelimesini ağzı laf yapan hakkını yedirmeyen sinik kalmayan anlamında kullanmışsınız gayet de doğru. Espri olsun sohbet olsun diye söylenmiş bir şey neden bu kadar takılmış anlamadım. Ben de olsam tolkien gibi kız size saydırdıktan sonra cevabını verirdim resmen size aptal demiş. Ama üzerinden zaman geçtiyse bir şey demeye gerek yok yol verin gitsin bence asla da yazmayın.

Yirtik demek net cirkef, cingene demek hocam. Kiz da alinmis normal olarak. O sinirle de size de giydirmis cunku teorik olarak ilk siz ona giydirmis oluyorsunuz.

Ilk adim atilacaksa siz atlalisiniz cunku kiz hakli.

yırtık demek pasif olmayan, atılgan , girişken olan demek. çirkef değil

Yaptığın muhabbet çok klasik her avukata söylenen bir şey. O da bunu basit ve sıkıcı buluyor olabilir genel olarak problemli bir avukat algısı var herkeste. O yüzden sohbet etmek istiyosan bu tarz şeylere pek girme.

Konuşma becerisi, atılganlık vs gerektiren çoğu meslek için genelde kullanılan bir kelime,kendisine de eminim ilk kez söylenmemiştir. Hoşuna gitmemiş olabilir bu tarz konuşmanız ama abartmış bence de.

"Ben böyle şeylere gülerim, boş konuşan insanları sevmem, tartışmaya dahi girmem, bırakırım aptallığıyla kalsın." Biraz kibirli geldi bana.

Bu nasıl bi kompleks, bu nasıl bir "tetikte olma" durumu. Her söylenen şeyin altında ima arayan, insan ilişkileri konusunda ilkokul seviyesinde kalmış bir insan evladıymış arkadaş.

Ben de denk geldim böyle bir tanesine, şansa o da avukattı. Avukat olmasıyla alakası yok tabii, denk gelmiş. Ama dünyanın en itici insanları bence bu her söylenene pençe gösterir tavırda olan insanlar. Bırak dağınık kalsın.

Abi sen robot falan misin? Cevaba bak "Peki"
Kizla bir amac dogrultusunda konustugun o kadar belli ki muhabbet falan laf ola beri gele gorev gibi sallamissin birkac cumle. Kiz da reaksiyon gosterince robot gibi "Peki" demis cunku olasi bir tartisma durumu bu arkadasi amaci disina saptiracak ekmeginden olacak. Cok iticisin kadinlari salak sanma bu kafayla kimseden alamazsin istedigini

Bu kelimeyi pek kullanmam ama "kezban" (Baska kelime bulamadim)

İnsanların patlama noktası oluyor. Muhtemelen "çene", "yırtık" kelimelerini ilk defa sizden duymuyordur ve o ilk söyleyecek kişiye "laflar hazırlamıştır". Bana öyle geldi en azından. İlk siz ayıbı yapmışsınız, eğer varsa niyetiniz bir kollayın bakalım, hala daha sinir yapıyor mu, yoksa lafı söyleyip geçip gitmiş mi?

Bu arada yırtık iki şekilde de kullanılır, bir aktif, saldırgan, öbürü çirkef

Art 1 windows95

Yildim bunlardan yildim.

"Kullandığım kelime hoş değildi, alaycılığından cesaret alarak o sözcüğü kullandım"

Bunu neden doğrudan onunla paylaşmıyorsunuz burada yazmak yerine?

Bence suç demeyelim de hatalı olan sizsiniz. Adım atmak da size düşer.

Adim falan atma su saatten sonra hicbir ise yaramaz, olacagi varsa da olmaz.

yırtık bence kötü bi kelime değil. ama şey durumu oluyor bazen insanlarda. mesela o kişi daha sakin biriyse avukat olduğunu öğrenince "aa sen bu sessizlikle nasıl avukatlık yapacaksın" diye tepki veren densizler oluyor. belki kızın da artık canına tak etmiştir bu tarz şeyler duymak. hemen alınganlık falan demeyin bazen gerçekten bu tarz ön yargılardan yılabiliyorsunuz.

kız fazla kibirli, sen fazla hedefe yönelik ve sıkıcısın. "peki" ne abi açıklasana kendini? allah sen koru yarabbi ya, olaylara bak aldknskjf

Kizin biri cevap olarak "peki" dese kimse kalkip "peki nedir yeaa" demez.

Benim tanidigim bir erkek vardi. Zengin ve guzel bir kadinla evlendi. Amac neyse ilerleme o yonde. Mantikli davrandi bence.

Çabalamak ve mücadele etmekle alakalı bir durum. Yattığın yerden olmaz o iş.

Sen 1 saat daha uyuyayım öyle okula gideyim diye düşünürken o kız alarmı 6'ya kurup makyaj yapıp, hazırlanıp öyle geliyor.

Sen yediğine içtiğine dikkat etmezken, o dikkat ediyor. spora gidiyor.

Sen giydiğine kıyafete dikkat etmezken o çekici giyinmeyi biliyor.

Sen saf gibi ortalıkta dolaşırken o taktik, strateji kasıyor.

@komando kanı bende var, olay spora gitmek, yediğine içtiğine dikkat etmek yada iyi giyinmek değil ki. bunu normal kadınlar da yapıyor. olay karakterinden bu kadar ödün verip tüm hayatlarını bu noktaya odaklamak.

"tüm hayatlarını bu noktaya odaklamak."

Cevabı kendin verdin zaten. Onlar bu amaca odaklanmışlar hayatlarını kurtarmak istiyorlar, çalışmak istemiyorlar. O kızların her yaptığı şey bu amaca yönelik.
Valla çoğu kadın bence kendine dikkat etmiyor. Spor yapmak, kendine bakmak, güzel giyinmek falan filan... Niye? diye soracaksın. bu ülkede kadınlar boş kalmıyor. Herkes tanışmak istiyor. çevresindeki kadınla. Çoğu kadının talibi var öyle ya da böyle niye kendine aşırı bir dikkat göstersin ki?

mutlu sona ulaştıklarını nereden çıkarıyoruz?

saatlik, gecelik bedenini satmaktan tek farkı ömür boyu sürecek bir şeye imza atmak. yani hiçbir fark yok.

bunu, bunların şu durumunu mutluluk olarak nitelemek bir garip. ekleyeyim şunu da; şu zihniyette ki insan leştir. zengin koca bulayım, bilmem ne yapayım.

insan hayatta neyi isterse, kendini tanıyıp ona uygun hareket ederse o istediği şeyi başarıyor.

hayattaki gayesi zengin koca bulmak olan kadınlar, aileden de bu motivasyon ile büyüdülerse bunu başarıyorlar.

kariyer, kendi ayakları üzerinde durmak vb motivasyonu olan kadınları ise iş hayatı yiyip bitiriyor, instaya foto koyacak enerji bırakmıyor.

zannetmiyorum ki senin yıllardır planlayıp hayalini kurdugun hayattaki birinci hedefin koca bulmak olsun.

Azimle sican tasi deler knk.

@hier
sen haksizsin.
Cok alakasiz bir yerden girmissin cunku. Basligi acan nasil yapiyorlar bunu diye sormus, komando da boyle boyle yapiyorlar diye anlatmis. Kimseyi tuttugu yok ki adamin rahat biraksin. Kendine dikkat etmek zorunda da dememis zaten. Neden sonuc iliskisinden bahsetmis, boyle yaparsan boyle olur, yapmazsan da soyle olur seklinde olayi cozumlemis. Bayagi alaksiz girmissin, oyle boyle degil.
Dikkat etmeme haklarina bir sey diyen de olmamis zaten.
Soyle ki, kendini hicbir alanda gelistirmeme hakkin var, ama insanlar sana kendini gelistirmeni ve mesleginde yukselmeni falan onerir mesela. Kendini gelistirmeme hakkina tecavuz falan etmis olmuyorlar yani. Sadece olani soyluyorlar, onerilerini yapiyorlar.

Nasil bir yerden girdiniz de konuyu erkeklere getirdiniz o da ayri bir konu. Genel olarak kendine dikkat etmeyen erkekler mevcut ve bu erkeklerden bahseden de gayet bol bu arada.

akilli kiz. aferin ona.(prensin kuzeni ile evlenen icin)

bu kiz da istedigini kapan azimli biri. tebrik ederim kendisini, mutluluklar dilerim.

her kadinda daha cozemedigim ve muhtemelen cozemeyecegim bir guc var. erkeklerde yok o guc. erkeklerin cogu gazla calisir. kadinlari bilmiyorum. farklisiniz. uzun vadeli dusunuyorsunuz. bence sen de yaparsin. sadece farkli bir yol izlersin olur biter.

Instaya fotograf koyacak enerji bulamiyorsun ama tum bunlara kafa yoracak ve bunu buraya yazacak enerjiyi buluyorsun.
Mevlananin dedigi gibi ya oldugun gibi gorun ya da gorundugun gibi ol. Kendinle celisiyorsun sen.

@balpolen, iyi de bu kendinle çelişmek değil ki. Ben kendimde bunu yapabilmek için motivasyon bulamıyorum istememe rağmen, onlar nasıl buluyor merak ediyorum. Buna kafa yormam ve buraya yazmam çok normal çünkü öğrenmek istediğim zaten bunu nasıl yaptıkları.

@hier
hala baska yerlerdesiniz ama devam ettirmeyecegim bunu, enerjim yok buna:)

turk kasi muhabbeti dedigin sey yanlis hatirlamiyorsam Ata Demirer'in kendiyle dalga gecerek yaptigi standup gosterilerinin birinde ortaya attigi bir espriydi. Milletin agiznda dolanmaya basladi sadece bir espri olup daha oteye gidemeyerek. Turk kasi diyip gevrek gvrek gulen erkeklerin kendileri de o b.k cuvali gobeklerinden kurtulmak icin spor salonlarina para dokmeye devam ettiler. Turk kasi diyip gulen hickimse turk kasini benimsemedi yani. Dumduz karinli caki gibi adamlar gayet ilgi cekmeye devam ediyor.

Kaldi ki kendine dikkat etme konusu cinsiyete gore farkli etkileri olan bir degisken. DOgrudan kiyaslama yapilamaz erkek ile kadinin kendine dikkat edip etmemesinin sonuclari uzerine. Biraz gercekci olursak bu farklari goruruz. Ama bu baska konu zaten. Konuyu erkege nasil cekebildiniz halen saskinlik icerisindeyim de neyse. Bu kadar hazir kita bekleyen agresif muhafiz olmayin lutfen. Kus ucsa ates ediyorsunuz.

@hier. haksız olan sizlerseniz. Daha çok açıklama yapardım ama enerjim yok. :/

sizler anlamak istemiyorsunuz beni.


@you are my lethe in daha önce ki duyurusuna bak. "iyi giyinmenin sosyal hayat etkisi." diye açmış.

kendisi iyi giyinmeye başladıktan sonra olumlu şeyleri anlatmış.

Sizlerin enerjisi de yok mücadele etme gücü de yok. o zaman oturup ağlamayacaksınız. Bu kadınlar bunu nasıl başarıyor? diye.

Doğanın kanunu bu. Enerjisi olan, mücadele eden kazanır. Sizin gibi ınsta'ya foto atmaktan enerjsi olmayanlar ise kaybeder.

Ya ben böyle insan odaklı ilişkilerin mutlu olduğunu görmedim. Tanımıyor etmiyor, kafanda yarattığın bir imajı ona yapıştırıyor ve gayet sağlıksız biçimde takıntı haline getiriyor bu insanlar. Sırf zengin diye birisiyle mutlu olabilir mi insan? Senin için demiyorum yanlış anlama, seninkinin bu azmin sebebini anlama merakı olduğunun farkındayım. Ama aklı başında olan kişi zaten bu tür şeylere özenmez. Zaten ölü yatırım bunlar. Sırf beğendi diye kıza kafayı takan adamlar da aynı mantık. Onun yerine amaç mutluluk ve uyum olmalı. Ticaret sadece bütün bunlar bir nevi. Bu ilişkilerden doğan çocuklara acıyorum sadece.

Bir insana kendini adama azmi özetle sadece aptallıktır. Şeyma subaşı da bunun güzel bir örneği hatta bak şimdi aklıma geldi. Gezdi tozdu para yedi eee. Sonuç yok. Çöp gibi atıldı kenara.

Universitede Bizim ev arkadaşımız henüz 23 yaşında kız arkadaş,sürekli okul ve okul dışında zengin erkeklerle çıkardı.
Sürekli en bu saatten sonra engin birini bulup evlenicem derdi ki daha 23 yaşında. Ben de nerdeyse şu anda 30 yaşındayım ve hâlâ ders çalışıyorum kariyer için.
Yani o kızın hayat amacı oydu.
İşte o bahsettigin bazı kızların da amacı bu.

Hier

Daha fazla haklisin/haksizsin yargisina devam edemeyecegim. Cunku farkli seyler konusuyoruz gordugum kadariyla.

Ama dm den karsilik verip daha sonra engelemeniz dogru bir hareket degil, bunda haksiz oldugunuza eminim. Dusuncelerin elestriye acik oldugunu dusunuyorsaniz bu dogrultuda ilerlemeniz gerekirdi.
Yine de cok onemli degil, iyi geceler dileyerek noktaliyorum.

yukarıda kim kimle tartışıyor bilmiyorum ama,

ben bunu gerçekten kendine saygısı olmayan kadınların yaptığını düşünüyorum.

bi hiçsin, hiç olduğunun farkındasın. yani aslında özbenliğin farkında ama bakıyorsun ki, ya ben güzelim, spor salonuna gideyi azıcık popom çıksın, zaradan şu topukluları alayım, saçları bi sarıya boyatayım. biraz şurda oturup kahve içeyim diyorsun ve avını bekliyorsun.

olay bu. hiçler, işleri yok, kendine saygıları yok, doğru dürüst kültürleri bile yok bu kadınların.

eski bir akradaşımdan örnek vereyim;

kız çok güzel, spora gidiyor sürekli.
sürekli makyaj yapıyor, ama güzel makyaj.
esmer güzeli bu arada.
sürekli böyle orasını burasını gösterme derdinde.
sürekli pahalı mekanlara gidip instagramda hikaye peşinde.
sürekli başka başka erkeklerle konuşmakta.
ve bunları bana berkecanın arabasının modeli şöyle,
ama boranın da çok güzel bi yazlığı var şeklinde anlatıyordu.
çocukların tipleri çok önemli değil yani burada.
ve konuşma sadece erkekler üzerine.
şunu mu alsam, bunu mu giysem.
berke beni beğendi.
emre de beni beğendi falan şeklinde.

ama ne kitap, ne sinema, ne kültür, dünyadan bi haberler.

böyleleri buluyor elbet istedikleri bi koca, ama o koca da genelde böylelerini aldatıyor.
çünkü aslında profil belli. süs köpeği gibi yani.

Kilit nokta şu “lisede bi arkadaşımız vardı”.
Bu tür insanları ailesi böyle yetiştiriyor, Zengin koca bul kendini kurtar aklını kullan falan diye. Çocukluğundan beri bu şekilde yetişince kız da bu kafayı kabulleniyor.

Bazı kadınların hayat amacı o. O motivasyonu bu saatten sonra sağlayamazsın, en basiti ailende bunu görüp kanıksaman lazımdı. Ben özel bir üniversiteden burslu okuyorken görüyordum. Bazı aşırı zengin ailelerde bile kız çocukları böyle yetiştiriliyor. Hayattaki en büyük amacı zengin birisini kafalayıp hayat standartlarını düşürmeden yaşamaya bakıyorlar.

Mutlu sona ulaştıklarını kim söyledi hakikaten?
Ben bir ara çok zengin bir ailenin çocuklarına özel ders vermeye Avrupa Yakası'nda bir villa sitesine gidiyordum. Çocukların annesi tam bir "gold digger"dı. Bu kadının ilkokuldan beri hayali çok zengin biriyle evlenip lüks bir hayat sürmekmiş. Hayattaki bütün hamlelerini ona göre yapmış. Bunların da kadının annesi özel ders veren hocaya anlatıyor, olaya gel.
Kadın kendi kızını en iyi okullar için - Galatasaray lisesi falan - hazırlarken tek amacı kızı zengin bir zümrenin içine yerleştirmek, sosyal çevresini buna göre ayarlamaktı. 8 yaşındaki kıza at bindiriyordu zorla! Neymiş, bacakları güzel olurmuş gelişim çağında olduğu için. :O

Bu kadar etikete, dış görünüşe önem veren kadının, çirkin kocasından memnun olmadığı o kadar belliydi ki. Biz hayatımızı anlatınca kendi mutsuzluğu yüzüne çarpılıyordu.

Büyük konuşmak gibi olmasın da sevip, beğenmediğim adam isterse milyoner olsun 1000 tane gönlüm olsa birini bile vermem.
Varsın çalışıp eve yorgun gelelim, evde aşçı olmasın. Ne var yani, akşam olunca beraber bir fasulye kaynatıp pilav yapmayacağız diye özgürlüğümden ödün veremem.

istiyorum ama motivasyon bulamıyorum diyorsun, "kıskanma" tarzındaki yorumları tiklemiyorsun. bence asıl sorun biraz sende; bunları hiçbir çaba harcamadan elde edemeyeceğini bildiğin için harcayanlara gıcık oluyorsun.

üzülme, insani bir şey, ben de böyleyim. hiçbirimiz mükemmel değiliz.

bu arada zengin koca örneği kişilerin değerlerine göre değişir, buna yorum yapmak istemiyorum. sadece zengin koca buldu diye tanımadığım insanı eleştirmem.

ikincisini ise takdir ettim, bence onurlu bir davranış. demek ki gerçekten seviyormuş. iki örnek aynı kategoride değil.

Valla bunda 30 sene önce rahmentli Üzeyir Garih konuşmalarında bu konuyu ele alırdı. Hayattaki amacınıza göre stratejinizi kurmanız gerekir diye. Aynı da bu örneği (erkekler için) vermişti. Eğer fakir halinle zengin bir kadınla evlenmek istiyorsan öncelikle iyi bir okulda okumaya kasman lazım. Sonra spor yapacaksın, kendini geliştireceksin. Sanattan, operadan anlayacaksın. Onların takıldıkları ortamlara girip sosyalleşeceksin diye uzun uzun anlatırdı.
Benzer şekilde üniversitede 2. sınıfta bir hocamız "kendinizi 5 sene sonra nerede görüyorsunuz? diye sormuştu. Kızın biri kalktı anlattı. Bu sene okul bitecek (2 senelik bir bölümdü) yaza evleneceğim (henüz bildiğimiz bir erkek arkadaşı yoktu). Bir sene gezeriz, ertesi sene de çocuk yaparım. 2 sene çocuğa kendim bakmak istiyorum. Sonra ticarete atılacağım. Yaptı, vallahi yaptı. O senenin Eylül'ünde okuldan çok zengin bir oğlanla evlendi. ertesi sene çocuk, çocuk 2 yaşına gelince de davet vs. organizasyonu yapan bir firma kurdular yine okuldan bir arkadaşla.
Plan ve azim diyorum.

hayatında başka amacı olmadığı için buna enerjisi oluyor.

bir mesele de sen hayatının merkezine kendini koymayı başarabilirsen. sevgili-eş statüsündeki insan sadece aksesuar oluyor ve gerekli şartları sağladıktan sonra sevgi-aşk o kadar da önemli bir parametre olmuyor.

bu konuda güzel bir laf vardı. "kadınlar zengin bir erkekle evlenmeden önce ona aşık olacak kadar akıllıdırlar" diye.

Karakterinden nasil odun veriyorlar demissin de karakterinden odun vermiyorlar ki?
Senin icin bu karakterindne odun vermek oluyor ama bahsettigin kisiler zaten basindan beri boyle ilerleyenler. Herhangi bir seyden odun vermis olmuyorlar. Zengin koca aramanin senin kafandaki karsiligi ile onlarinki ayni degil.
Aslinda kendi cevabini kendin de vermissin.

helal olsun valla kıza, ben o parayla pizzamı söyler koltukta yayılır yerdim

İlişkiyi devam ettirme durumunda ortak arkadaşınızı her gördüğünüz de reelde veya sosyal medyada kendini kötü hissedeceksen iyi yaptın. Kafana takma

Ama ben kafama takmayı bırakabilirim diyorsan kötü yaptın.

Burada bu konu üzerine yapacağımız her konu ne yazık ki subjektif. En iyisini sen karar vereceksin

Nasıl hissedeceğine bağlı olarak değişir. Ben devam etmezdim.

His önemli. Mantiken eskiler önemsizdir, senin de eski sevgililerin vs var demenin hiçbir etkisi yok. Rahatsizsan rahatsiz oluyorsundur. Bir de bu, önceden haberdar olunmamanin verdiği bir güven problemi yaratacak gelecek icin devamli olarak. Yanlis bir sey yapmadin, rahat ol, icinden geleni yapmaya devam

Bence burada diğer çocukla ilişkinin durumu önemli mi? misal çocuk kızı bırkatıysa kızın içinde ukte kalmış olabilir ama tam tersiyse kız çocuğu çoktan geride bırakmıştır.

umursamam.
1 hafta nedir ya?

Yil oldu 2019 dostum. Asin bunlari. Kiz senle cikti simdi 1 ay, omur boyu senin tanidigin kimseyle gorusemeyecek mi? 10 yil sonra evlenecek. Kocasi bakacak senle 1 ay cikmis sen de onun is arkadasi olmussun. Senin mantiginda simdi bosanmalari gerek.

bir ay uzun bir süre değil, neden bir aydır bunu söylemediğini kendisine sorun. cevabı ve genel tavırları sizi rahatsız hissettirmezse ve kendisi güven verirse devam edin. kalkıp gitmek bazen fevri davranmaktan çok daha iyi bir opsiyondur. ama sakinleştiyseniz artık konuşabilirsiniz.

Olmusla olmuse care yok, onumuze bakalım derim. Benden once sonucta.

ya, 1 ayda iki insan ne kadar yakinlasabilir de her seyi anlatir? 1 aydir hayatinda olan kisi kimdir ki, yani?

2-3 cümlelik bir şey yazmışsınız ama yazdıklarınız üzerinden uzunca konuşulabilir aslında. ''Öeeeh ne alaka'' diyen olacaktır ama bu tarz konuların psikolojik boyutu var saklayan insanda. Buna benzer bir insanla tanışmış birisi olarak söyleyebilirim ki bu sadece ilk yalanıydı(başka bir konu üzerinden mutlaka yalanlar söylenecekti) 1 ayda öğrenmişsiniz gerçeği. Şanslısınız ki erkenden öğrendiniz.

Bazı detaylar arka planda kalmış. O detayları bilmiyoruz fakat duyurudaki birçok kişinin de belirttiği gibi verilmesi gerekilen tepki belli aslında. Olay 1 hafta veya 1 ay değil. Asıl konu bir şeyin saklanması. Her şeyi ''Yıl oldu 2050'' tarzı cümlelere de çekmeyin bir zahmet. Olay modern olmak veya olmamak değil. Dediğim gibi her detayı bilmediğimiz için sadece yazdığınız şekliyle değerlendiriyoruz.

ayıp etmiş erkek. Koz dürüstçe söylemiş, altı üstü 1 hafta. aylarca ilişki yaşasa tamam. sonra kız yok diye ağlanır kekolar

Ben anlamadim insanlar ilk bulusmada oturup birbirlerine tim gecmislerini mi anlatiyorlar? Bir ayda bir insani ne kadar gormus olabilirsiniz? Nasil bir yakinlik kurmus olabilirsiniz ki size 1 haftalik, bakin 1 yillik falan degil 1 haftalik bir seyi anlatmasini bekliyorsunuz? Bu bir yalan degil, yeri gelmemistir, onun icin cok onemsizdir bin tane nedeni olabilir. Eger sadece bunun icin ayrildiysaniz sacmalik.
Yok eger rahatsiz olurum, kaldiramam diyorsaniz -bence yine sacmalik olmakla beraber - iyi yapmissiniz, ikinizin de vaktini harcamamissiniz.

olayın kilit noktasını kaçıranlar için altını çizeyim.

olay bence 1 haftalık ilişki değil 'ortak bir tanıdıkla ilişki yaşama' olayı.

bu da bi çok erkek için çok rahatsız edicidir. kızın bunu baştan söylemesi gerekirdi. hani bu 3 kişinin de daha önceden tanışmış olduğunu düşünerek söylüyorum.

pasaport yeterli. kimliği napacaksınız?

ha illa çıkarıcam diyorsanız nufus müdürlüğüne gidin.

Off ne yapsak ki ya nasıl çıkıcaz işin içinden?

Yeni kimlik falan mı çıkartsan?

@elorelia giriş yaparken sorun çıksın istemiyorum

@Delay fuze, yeni kimlik çıkartmank aylar alıyor. benim hemen kimlik yerine geçecek/yurtdışına çıkarken sorun çıkarmayacak birşeye ihtiyacım var.

yurt dışına çıkmak için pasaport dışında herhangi bir kimliğe ihtiyacın yok.
illa olsun dersen nüfus müdürlüklerinde sıra almadan işlem yapılabiliyordu akşam saatlerinde şansını öyle dene.

direk sabahtan nüfus müdürlüğüne git, randevusuz araya sıkışırsın sabahtan gidersen. tabii, biyotmetrik fotoğrafın olduğunu varsayıyorum, yoksa çektir, 1-2 gün sonra git. artık karakola falan gerek yokmuş. annemin kaybolmuştu. gittik biz karakola, nufus müdürlüğüne gidin direk, bizimle işiniz yok demişlerdi.

Pasaport varken kimlik denilen seye gerek yok.

Arkadaş bence sen yurtdışına çıkma.

1. pasaport işini görür.
2. kayıp kimlik yerine geçen bir belge veriyorlar. kimlik başvurusu yaparsan o belgeyi de alırsın. kimlikte bir şekilde gelir istediğin yere.

pasaport bir kimlik belgesidir, omru billah kimlik cikarmayip pasaportla gezebilirsiniz pasa gonlunuz isterse...

Bence sen işini garantiye almak için kimlik çıkart veya kayıp belgesini falan almaya çalış. Çıkarken sorun olmuyor fakat türkiyeye giriş yaptığım her seferinde polis memuru kimliğide ayrıca istedi.
Tabi olmaması ne kadar sorun olur bilmem ama şahsen polislerle "ya pasaport nasıl yetersiz kimlikte lazım" konuşmasına girmek istemem.

Linkedin ve benzeri (xing msesela) sitelerde baya bir kasman gerekli ki o da garanti değil. yaşadığın çok genel bir problem.

Araştırma yapıp alanınla ilgili şirketlere sabırla, yılmadan başvurmalısın. Başvurduğun 20 yerden 1 tanesi sana dönüş illa ki yapacaktır.

stajyer olarak çalış. asgari maaş alırsın, mezun olduğunda iş isteyebilirsin yada mezun olduğunda başka yere başvurabilirsin.

linkedin ve iş bulma sitelerinde 1 haftadır arıyorum fakat geri dönüş olmadı.

stajyer olarak da çalışabilirim asgari maaşla ama dediğim gibi kimse deneyimi olmayan eleman istemiyor.1 haftadır işsizim. hem maddi durumdan hem de psikolojik olarak gerçekten işsizlik fenaymış. sanırım en mantıklısı bölümümle ilgili olmasa da bir işe girip o sırada aramak.

bazen havalimanında vs mecburen yiyorum.

yoksa avmde, dışarıda fln hayatta yemem

mcdonalds sevmem ama burger king, popeyes ve subway'e bayılırım. imkanım olsa haftada bir falan yerim herhalde bunlardan. kaliteli restoran hamburgerini de çok seviyorum ama bir whopper'ın tadını ararım yani yemesem

3-5 ayda 1. Çöp benzetmesi son derece yakisizsiz bir ifade olmuş

ayda 1. belki 2 ayda 1.

Evet ayda bir filan yiyorum :(

Yiyorum. Ama senede 3-4 defayı geçmez

Ben zaten et yemediğim için hamburger yemiyorum hiçbir yerden ama Burger King'in soğan halkalarını seviyorum, ayda yılda bir yiyorum.

mc donalds ayda 2 kere yiyorumdur. tadını seviyorum fakat sağlıksız oldugu için yemek istemiyorum ama dışarda olunca en ucuz seçenek o olduğu için yiyorum.

zor durumlarda. eğer hamburger yiyeceksem el yapımı tercih ediyorum.

uzun zamandır yemiyorum. burgerın hamburger köfteleri fazla sentetik. avm de carls jr varsa orada yiyorum, ya da hamburger yapan diğer butik mekanlarda.

90'larda ve 2000'lerin başlarında çok güzeldi, yerdim. Ama artık hiç yemiyorum. Geçen sene arkadaşlarım girdi, açtım, tek tavukburger söyleyeyim dedim, IĞĞĞĞĞĞ. Öyle. Yemem.

hamburger yemiyorum.
nugget, patates, milkshake vs tüketiyorum.

son 3 senedir 1 kez yedim, yurt dışındaydım ve tüm restoranlar o saatte kapalıydı. acıkmış ve yorulmuştuk, mecbur kaldık.

Hayır yemiyorum. İlla hamburger yemek istediğimde butik hamburgercilerden ayda, yılda bir yerim.

ben avm'de hamburger yiyeceksem eğer carls jr tercih ediyorum. bu arkadaşlarla aynı fiyatta ama gerçekten kat ve kat daha kaliteli.

arada yiyorum ben de. :( 2-3 ayda bir. canım çok çekince. ama bizim buraya çok güzel hamburgerler yapan bir yer açıldı. orada yiyorum. (bkz: skully's burgers)

Zorda kalınca yerim, o da son senede 1 kez olmuştur. Zaten yemekle aram iyi değil yedigimde de butik hamburgercilerden yiyorum. Fiyat olarak farklı oluyor ama daha kaliteli olduğu kesin.

Son bir ayda ortalama 2 günde bir yedim.

Edit: Selfy kampanyası vardı daha fazlada olabilir.

Son 5 senede bir kere yolculuk sonrası gittiğim yere ısmarlandığı için yedim.

ne yapıyoruz şimdi, x yıldır yemiyorum ehehe diyip "tv izlemiyorum" elitistliği mi kasmamız gerekiyor. ben dün yedim.

asdafasfag

genelde burger house, cookshop, shake shck filan yerim ama bazen canım inanılmaz burger king istiyor. önüme en iyisini koy burger getir bana derim o derece.

Yılda bir ya da iki kez yolculuk vb. sebeplerle mecbur kalırsam yerim. Aksi takdirde yemem.

O markalardan değil de Hmbrgr’den yiyorum. Başka yerler de denedim Hmbrgr son kararım.

3-4 ayda 1 bigmac yediğim oluyor. Onun dışında kesinlikle yemiyorum ve çöp olduğuna katılıyorum.

Bazen insan bir sureligine cekilmek istiyor, o donemindesindir :) arkadaslarina mumkun oldugunca cok zaman ayirmaya calis bu donemde.

Bir sure sonra bu donem bitecek. Her seyi gectim, bir yerde hormonlar devreye girecek ve ugrasmaya baslayacaksin/basliyorsun :d

Sen zaten dört dörtlük olduğun için bulmuşsundur öylelerini. Dolayısıyla kapıları açık tut. Yine gelir.

2 sene önce oldu, onun gibisinin bir daha olmayacağını düşündüm. gerçekten de bulamadım. şimdi başka birisi(arada da oldu başkaları) var ama hala onu görünce içim cız ediyor. nereden açtın bu konuyu bro ya, keyfim kaçtı yine.

sigara içmiyorum ama gelen cevaplardan sonra bir tane yakasım geldi.

ahhahaha ya kızLAR diyorsun, demek ki sonuncu hariç her birinden sonra "o'nun gibisi"ni bulmuşsun. ne oldu da tüm kredini kullandığına karar verdin ki? öyle bi yalnızlık hissiyatı gelmiş sana ama, gider o çok şeyapma.

2 kişi için oldu. Geçti o da.

oldu. daha geçen gün düşündüm. keşke, birbirimizi sevmeye devam etseydik de böyle saçma sapan insanlarla karşılaşmasaydım dedim.

ama sevgi namına hiçbir şey kalmadı, iyi insan olmakla da ilişki yürümüyor. arkadaş aramıyoruz sonuçta.

Onun gibi birkaç kız arkadaşınız olmuş zaten. Aramaya inanın, tekrar olacak gibi.

önceleri oldu, sonra ise daha iyileri geldi.

evet, ayrılalı 6 ay oldu. daha önce yaşadığım her ilişkimden farklıydı. bana çok değer verirdi, her zaman beni sevdiğini bilirdim, bana karşı hep saygılıydı ve sayamayacağım bir sürü şey daha... aramızdaki mesafeler yüzünden bitti.

şu an konuştuğum hiçbir erkek ve hiçbir eski sevgilim onun yanına bile yaklaşamaz. öyle birşey ki bana karşı yapılan saygısızlıklara, anlayışsızlıklara tahammül edemiyorum. standartlarımı çok yükseltti.

giderse onun gibisini bulamam diye düşünüyorum şu an. sayılırsa eğer.

yani nasıl biriydi de: 10 milyar maaş vardı, adriana lima görünümündeydi seni bulutların üzerinde mi uçuruyordu. neydi? belki de ilk aşkındı her şeyin ilki güzeldir o yüzden sana farklı gelmiştir. birde ayakabı mı bu da bir daha öylesini bulamayacaksın.

Bulunuyor. Kesin bilgi değil ama yayalım.

millet 1 tane bulamıyor, sen birden fazla bulmuşsun. demek ki senin için hayatının kadını bulunması çok zor kriterler içermiyor; bu açıdan bakınca bundan sonra bulman da gayet olası.

elbet her insanın, dolayısıyla her ilişkinin kendine has güzellikleri var. benim için hiçbir zaman mükemmel ilişki yoktu ama mükemmel ilişkiyi aramıyorum da. insan mutlu olduğu o anların bir daha yaşanmayacağını düşünerek o anları kutsallaştırıyor, gözünde büyütüyor, fazla anlam veriyor; algı ve bakış açısı meselesi. şu anda eskiye dönmek mümkün mü, hayır. o halde algını ve bakış açını bundan sonra yaşayacağın mutlu anlara yönelt ve hayattan zevk almaya bak. öbür türlüsü çok ezikçe ve insanın kendine olan saygısını yerle bir eden bir durum. kendine saygın olsun, yaşadıklarına saygın olsun, hayatına saygın olsun.

4 senelik ilişkim 1 yıl önce bitti. halen onun ismini söylüyorum bazen yanlışlıkla karşımdakine. üzücü bi durum. muhtemelen gelmeyecek öylesi...

sigorta tahkim komisyonu'na başvurun. kanserle alakası olmadığı da kanıtlı. eşek gibi ödeyecekler. başınız sağ olsun bu arada.

ha bi de amcanın kanser tedavisinin bittiğini ve tamamen iyileştikten sonra kredi çektiğini kanıtlarsanız olay tamam. orası önemli nokta.

sigorta sektöründe çalışıyorum. eğer tedavileri bittikten sonra krediyi aldığını kanıtlarsanız eşşek gibi ödemek zorundalar.

delay fuze+1

onkoloğundan da tedavisinin sonuçlandığını ( kredi çekiminden önce ) gibi bir kağıt da alabilirsiniz.

Direkt dava, tüketici mahkemesi ama başka incelikleri de var dosyanin. Avukata gidin kendiniz açmaya çalışmayın. Buradan tüm detayı anlatmak mümkün değil.

teşekkürler herkese

birbirimizin değil de şahsen ben birinin canını alacak gibiyim.
normalde gergin değil, hatta bahsettiğim kişi olmasa mis gibi olacak.

tam olarak yaraticinick'in yazdigini yazacaktim. o kisi olmasa benden mutlusu olmayacak. insanlar ne kadar boşsa egoları o kadar şişik oluyor maalesef.

bizim oda mis gibi, komiklikler şakalar gırgır şamata tam benim istediğim gibi; çalışmaktan nefret eden biri olarak ayaklarım geri geri gitmez hiç. diğer ofislerle de bir sorun yok, operasyondakilerle zaten hiç yok.

biraz şans işi, uyuzlara denk gelmemek açısından. biraz da yönetim politikası, bazı şirketler çalışanların birbirinin üzerine basarak yükselmesini teşvik edecek şekilde uygulamalar yapıyor. bazı sektörler özellikle bu şekilde işliyor zaten.

Eskiden tekstilciydim gerilimden sagligim bozuldu.baska is kurdum surekli mutlu insanlarla kakara kikiri yaparak para kazanmaya baslayinca 10 yss genclestim.

Can alma konusunda yaraticinick+1

İğneleme vs gibi şeyler olmuyor çünkü ona vakit yok herkes çok çalışıyor. Dedikodunun ucu bucağı yok. Dedikoduyu geçtim iftira bile var. Bir insan bunu neden yapar anlamıyorum.
Bizde adaletsizlik çok. İşinden memnun bir kişiyle bile tanışmadım henüz. Sebebi de yöneticiler ve hakkaniyetsiz uygulamalar.
Aklıma geldi moralim bozuldu valla.
Özel sektör bu arada.

aşırı stresli zamana karşı bir işim var.
ama iş arkadaşlarım çok kafa zeki ve halden anlayan insanlar.
O yüzden bizde de durum gırgır şamata geyik...

Data science alaninda calisiyorum. Hic stresli degil, beklentiler belli. Konusunca halloluyor hersey.

En son stajda kısa bir süreliğine iş ortamım oldu. Çok güzel bir ortamdı ya. Öğle arası beraber yemeğe çıkıyorduk. Bahçede oturuyorduk. Bir tane yetkili bi abi vardı, o kadar konuşkandı ki, zamanın nasıl geçtiğini anlamıyordum. Üç tane muhasebeci kız vardı. Karşılıklı masalardan sürekli konuşuyorlardı. Onları dinlerken bile keyif alıyordum. İş hayatı şans işi. Güler yüzlü, iyi niyetli insanlarla çalışmak için kaliteli şirketlerde çalışmak gerekiyor. İK boşu boşuna işe alımlarda bir sürü test uygulamıyor. O testler aslında hep uyum yeteneğini belirlemek için yapılıyor. İnsanlar düzgün bir şekilde düşüncelerini ifade edebiliyorlarsa bence kimseyi dövmeye gerek kalmıyor.

bizde 10 numara ortam var hepimiz birbirimizin yüzüne söyleriz, yüzüne söyleyemediğimiz hiç bir şeyi o kişi ortamda değilken söylemeyiz.

Gayet iyi. Çünkü profesyonellerle iş yapıyorum

kendi departmanımda birlikte aynı masada oturduğum insanlarla iyiyim, diğerleriyle alakam yok. çalıştığım yer kurumsal olmaya çalışan bir türk firması, 1300 kişi var ofiste ama hala işler ağır aksak ilerliyor. rica minnet iş yaptırıyorum. bir sürü analiz yapıyorum ve en sonunda veri doğru akmadığı için yaptığım analizler çöp oluyor.

müdürümü sevmiyorum. kesinlikle kötü bir kadın değil. aksine bir yakınımı kaybettiğimde yada ailemden biri hasta olduğunda bana izin verdi. akşam mesaiye kalmam için ısrar etmedi. ama ama ama çok soğuk bir kadın. her yanımdan geçişte bilgisayarıma bakıyor, işi bitirmek için öğle yemeğine çıkmasam ama molada 10 dk fazla dursam bana ters ters bakıyor. o gün kahvaltıdan 10 dk geç insem selam verdiğimde cevap vermeye tenezzül etmiyor. her daim bana kendimi suçlu gibi hissettiriyor.

offf... içimi dökmeye ne kadar çok ihtiyacım varmış

önce kendimin sonra hepsinin canını alasım var. gerginlikten ölüyoruz. birbirinin yanlışını kollama, iğneleyici laflar, ensemde boza pişiren, imkansızlıklardan mükemmel sonuçlar çıkarmamı bekleyen bi müdür... her türlü pislik var. eve gelince bu gün de öldürmedik diye duvara çentik atıyorum. önceleri sinirliydim, agresiftim, şimdi depresyondayım, içime kapandım eyice. yaşam enerjim, amacım hepsi yok oldu. ot gibi yaşıyorum.

beğenip onlar aradıysa görüşmeye git, o direktöre de "aklınız başınıza geldi galiba" minvalinde latifeli konuş; en azından için soğur. çok beğendilerse alırlar zaten, almazlarsa da senin için bir şey değişmemiş olur.

gururuna yediremeyecek çok bişey yoksa aslında, direkt olarak seninle ilgili bir problemden dolayı almamış değiller. evet vaktini çaldılar, duygularınla oynadılar ama sen başarılı olup o son aşamalara gelebildin diye.
yine de; için almıyorsa almıyordur, bu konularda genel olarak taviz vermeyen biriysen pişman olmazsın. ama profesyonellik iş hayatına çok şey katar, kariyer hedefin varsa bunun gibi çok şeyle karşılaşacaksın; derini kalınlaştırmış olursun.

bence gurur yapacak bir durum yok. ben olsam kabul ederdim.

yine tanıdık birini işe almak için göstermelik bir teklif ve görüşme olmasın ?
siz teklifi kabul edip yeni işe başlayacakken yine bir çakallık yapıp sizi yarı yolda bırakma ihtimalleri var mı ? (nedense aklıma ilk gelen bu oldu, eldeki bulgurdan da olmayın.)
yazdığınız gibi, iş yerindeki o tür insanlarla iletişiminiz nasıl olacak?

yazdıklarınıza göre firma ne kadar iyi olursa olsun yaptıkları hoş değil ve güven zedeleyici. kabul edecekseniz onlar size (varsa) uygulamayı planladıkları kunduzluk yollarını kapatın ve kendinizi garantiye alın. her ihtimali düşünün.

Is dunyasinda duygusalliga yer yok bence. Profesyonel ol ve senin icin daha iyi sartlari saglayan (maas, calisma ortami, kriyer gelecefi vb) tarafi sec

Hayır tabii ki. Profesyonellik adı altında her şeyi maddiyata bağladılar.

beni olursa kabul edersem diye rahatsız eden 2 konu var.

1) ucu ucuna gireceğim, hatta teklif aldığım o pozisyonlara alınan benden daha az kalifiye kişileri her gün görüp, o kişilerin benden daha yukarıda bir pozisyonda olduğunu bilmek.

2) yabancı dahi olsa herşeyin torpille yürüdüğü bir şirkette geleceğim nasıl olur? zamanı gelince o torpilli tipler mesaiye kalmazken ben kalacak mıyım yada zam olduğu zaman onlara daha çok zam yapılıp bana az mı yapılacak. hak ettiğim halde bana terfi vermeyip tanıdığı olan birine mi verecekler?

beni daha önce almamışlardı diye bir şirkete trip atmak...

tavşan dağa küsmüş dağın haberi olmamış. Umarım tavşan (yeni mezun) sınızdır :)

ülkede bu iki seçenekteki sorunları yaşamayacağın şirket -BANA GÖRE- yok. varsa da 10-20 tanedir, seçeneklerini bu kadar dar tutup hareket alanını bundan sonra da kısıtlayacaksan tamam, haklısın derim.

tavsan daga kusmus dagin haberi olmamis +1.

eger cv'inde iyi bir isim olacaksa, maas artisi/pozisyonda yukselme vs. olacaksa gurur yapacak bir sey yok. is yasami bu, herkes karsisindakinden ne fayda aldigina bakar. gerekirse sirketi basamak olarak kullanirsin. daha is yasaminda nelerle karsilasacaksin...

ayrica 1- senden daha az kalifiye insanlarin senin ustunde oldugu o kadar cok durumla karsilacaksin ki, bunun olmadigi bir sirket yok. yerli de yabanci da. basina her geldiginde kusup gidemezsin. hayat adil degil. sen isini yap, kendini gelistir, kendi yolunda ilerle. sana ne milletten.

2 - her sey torpille yurumuyordur, sonucta kar amaci guden bir sirket, topril elbette vardir ama kar ettigine, ayakta kaldigina gore isi bilen adamlar da is yapiyor demektir. her sirkette sirtini birilerine dayayip garip tripler icinde olan insanlar var zaten. kendi sirketin olmadigi surece yapacak bir sey yok.

İş dünyasında networking diye bir şey var. Bazen beceri değil de network çok daha prim yapar. Türkiye'de malesef torpil diyoruz buna ve sadece TRde değil yurtdışında da gayet yaygın bir durum, inanın. Anlamadığım nokta benden daha az kalifiye olanlar benden üst konumda buna nasıl dayanacağım tavrı, bizi yöneten kişiler en basitinden bir çok anlamda eğitim olarak bir çoğumuzdan yetersiz, nasıl dayanıyorsunuz? Ya da patronlar bazi işletmelerde tamamen eğitimsiz ama almış başını gitmiş, bunu ne yapacaksınız?
Yanlış anlamayın ama profesyonellikten çok uzak bir bakış açısı bu. Sonuçta o şirketin inisiyatifidir kimi alıp almayacağı. Şirketlerin başvuranlar içinden en becerikliyi almak gibi bir zorunluluğa olduğunu mu düşünüyorsunuz? Kendisine en çok yarayacak elemanı almayı ister ve bu da bazen beceriksiz birisini işe al ama onun bağlantılarını kullan şeklinde ilerler. Gayet normal. Şirket kar amacı ile kurulmuş bir yapı, asla bile bile zarara neden olacak bir yolu seçmez. O kişileri işe almayı uygun görmüş. NOKTA
Hesap sorma gibi bir tavır içinde olmazsınız umarım.
Benim görüşüm bu şekilde.

@otonomo, yeni mezun sayılırım. ama burada olay tavşan-dağ değil. burada yapılan şey saygısızlık. eğer işe uygun olmadığımı bilseydim ve reddedilseydim yada benden daha iyi birilerini aldıklarını görseydim sorun etmezdim. ama burada işe alınmayacağım halde görüşmeye çağrıldım, süreç olumlu, teklif yapılacak denmesine rağmen aranmadım. eğer ben onların süreç olumlusunu kabul etseydim şu an çalıştığım yeri reddedecektim. bir sürü firmayla görüştüm ama böylesini bir tek burayla yaşadım.

@bruce, bunları yaşayacağım bir sürü şirket var. ama içerideki çoğu insanın torpille girdiği şirket sayısı azdır diye düşünüyorum.

@nickfury, buradaki durum networking değil ama bildiğiniz torpil. yeni mezun seviyesinde bir iş için o alanda staj yapmış, işi bilen, gerekli bilgisayar programlarını kullanabilen biri yerine direktörün, managerın tanıdığını, akrabasını almak.

tabi ki de ileride benden daha az kalifiye insanlar karşıma çıkabilir. ama durum burada bana teklif verilen bir pozisyonun daha sonra birinin o alandan bile mezun olmamış yeğenine verilmesi.

tamam işte, şirket neden o kişiyi işe alıyor. O kişi aracılığıyla bağlarını kuvvetlendirecek. belki elinden kaçıracağı hatırı sayılır bir müşterisini memnun edecek. Kaz gelecek yerden tavuğu esirgememe durumu en basite indirgersek. Çok idealist yaklaşıyorsunuz bence olaya ve dediğim gibi şirketin kalifiye elemanı seçmek gibi bir zorunluluğu da yok. istediğini , kendisine kazanç getireceğini düşündüğü kişiyi alır. Bu, alanının en uzman kişisi olabildiği gibi, vasıfsız ama uzun vadede daha fazla kolaylık sağlayacak biri de olabilir.

Yeğen işe alınmış. Profesyonel bir yaklaşım mı? değil elbette ama şirket adamın. daha ötesi yok. Kusura bakmayın adam o kadar yatırım yaptıktan sonra istediği kişiyi istediği konuma alır, istediğini de almaz. Beceriksiz kişiyi işe alırsa da bunun ceremesini kendisi çeker, bu konuda da bir şey deme lüksünüz malesef yok. Kamu kuruluşu olsa hadi bir nebze anlarım, liyakat önemli ama şirketler için nasıl kalifiye olanı almazlar ya tavrı gerçekçilikten çok uzak geliyor bana. iş hayatında bu şekilde ilerlerseniz çok sorun yaşayabilirsiniz diye düşünüyorum. Umarım yanılırım ve başarılarla dolu huzurlu bir kariyeriniz olur.

Bence kabul etme. Çalışma huzuru denen bir şey var. Daha işe alımda bu kadar tırı vırı yapan bir şirket işe başladığında önüne bir sürü saçmalık koyar. Şu anki koşulların çok kötü değilse böyle devam et. Nasıl olsa şimdiki işinden yıl olarak çalışma tecrübesi kazanıyorsun. Tekrar çağırırlarsa daha çok tecrübeyle gidersin. Zaman lehine işliyor.

bu 'ise almayacaklari halde gorusmeye cagirma' olayini, bakin turkiye'de degil, butun dunyada en cok yapan kurulus : birlesmis milletler dir. yani birlesmis milletlerde acilan pozisyonlarin buyuk bir bolumune kimin girecegi bellidir ancak proseduru tamamlamak icin sizi cagirirlar, gorusurler vs.
yani bu olan bir sey. elbette kabul etmek zorunda degilsiniz. sadece dunyada tek yapan bu sirket degil, ya da sadece turkiye'de yapilmiyor. diger gidisinizde zaten, tam siz girecekmissiniz ama torpilli biri gelmis anladigim kadariyla.

ayrica torpil ile network'u karistirmamak lazim. networku gelistirmek onemli. bence, buraya girseniz de girmeseniz de, duygularinizi bir kenara birakip isinize devam etmek sizin icin onemli bir asama olmali. bunu yapmayi ogrenmelisiniz. simdiden bu insanlarla calisamam vs. diyorsunuz. ben genel mudurle genel mudur yardimcisinin birbirine bardak canak firlattigi, camlarin kirildigi 'kurumsal' sirketler gordum. insanlar gelip devam ettiler calismaya. olur boyle seyler.

@nickfury, yapılacak iş müşteri ilişkisi, bağ kuvvetlendirme gerektiren bir iş değil. arka fondan istatistiksel tekniklerin uygulanacağı, analiz yapılacak bir iş. teknik bir iş ve bu alanda bilgi sahibi, vasıflı birine ihtiyaçları var. benim sektörde iki firmada uzun süreli staj tecrübem, istenen bilgisayar programları, o alanla ilgili yazdığım tezim ve kazandığım yarışma var. benim yerime alınan kişiler ne bu alanda okumuşlar, ne tecrübe sahibiler ne de bilgisayar programlarını biliyorlar. ilk pozisyona uygun olmama rağmen sadece amerikadaki ofise neden beni ve benim gibi o iş için uygun olan insanları almadıklarıni açıklamak için bunu yapıyorlar. son pozisyonda ise teklif verip daha sonra direktörün yeğenini alıyorlar. üstelik ben bunları kendim uydurmuyorum. bizzat client managerlar bana kendileri söylediler.

reddedildiğim bir sürü şirket oldu. bazılarında benim de torpilim vardı ama o işe uygun olmadığım için alınmadım. benim yerime o alanda master yada staj yapmış insanları tercih ettiler. bazen over-qualifiedsın deyip reddettiler. ben bunları sorun yapmıyorum.

ben reddedildiğim her şirkete de küsmüş değilim. sadece bir şirket beni işe almayacağını bile bile 3 farklı pozisyon için görüşmeye çağırdı. ve şu an da bu şirket beni başvurduğum pozisyonların çok altına bir yer için çağırıyor.

şu an çalıştığım yer de kötü değil. türk şirketi ama alanının en büyüğü. bir yıl sonra işi öğrenip yabancı ve iyi firmalarda geçebilirim zaten.

Naçizane görüşüm : Şirkete karşı hala sinirlisiniz. Bu duygularla mevcut ve memnun olduğunuz işinizden ayrılıp yoğun duygu değişikliğine neden olacak bir değişikliğe girmeniz pek mantıklı görünmüyor. Kararınız ne olursa olsun mutlu ve huzurlu olun. Ötesi yalan.

kabul edin. saygısızlık, yüz üstü bırakma, yalan söyleme vs gibi şeylerle değerlendirmeyin. bunlarla itham ettiğiniz şey bir şirket. şirketlerin duyguları da yoktur. bu karar aşamasında sizin de olmasın. şirket düşünüp biz bu kadını/adamı almayalım da sinir olsun demez. çıkarları doğrultusunda davranır. o anki çıkarları buna yönelik imiş. şimdi teklif geldiyse şartları değerlendirin, vereceği fırsatları ölçüp tartın. sizi ileriye taşıyacaksa da kabul edin. ama önce bu duygularınızı bir kenara bırakın.

Suanki sirketteki keyfiniz nasil? Belki kapiyi acik birakirsiniz, burada hedeflerim var, iletisim halinde olalim daha yuksek bir pozisyon icin yine goruselim diyebilirsiniz? Yarin evet ya da hayir demek zorunda degilsiniz. Cunku artik sizin bir isiniz var. Hayir demeden de gorusebilirsiniz ve yine kapiyi acik birakabilirsiniz. Karsinizdaki 9 kere bunu yapmis size. Siz de onlara yapin.

ya normalde gurur yapma diyecektim ama senin önceki duyurularını hatırladım bu şirkete fazlaca takıksın, bence gitme. bana iş teklif edildi bu kez de ben kabul etmedim dersin ilerde:) şaka bir yana gerçekten gitme,3 kez reddetme ne yahu, hem de baya oldu falan demişlerdi, dışardan iyi gibi görünüyor ama yönetim falan sıkıntı belli ki. şimdiki yer ile de şikayetin varsa başka yerlere bakarsın.

@ykyt, şu an ki işimden memnunum. belki yerli bir firma, maaşım da çok yüksek değil ama bir sürü şey öğreniyorum. bir sürü departmanla birlikte çalışıyorum, sektörü tanıyorum, farklı analizler yapıyorum ve bilgisayar programları kullanıyorum. müdürlerim, direktörlerim ve çalışma arkadaşlarımdan memnunum.

isim olarak iyi değil, cv'de diğer firma gibi güzel durmuyor, master için şansımı arttırmayacak ama dedğim gibi piyasayı, sektörü öğreniyorum.

@nickfury+1

profesyonel davranmıyorsunuz. objektif değilsiniz.
şirketin açtığı pozisyonlarda en uygun aday olarak kendinizi görüyorsunuz. ama torpille de olsa alınan adayın ı ise sizden daha az uygun olduğuna nasıl emin olabiliyorsunuz?

"ben kullanilan programi biliyordum" bu bir avantaj olabilir ama şart değil. pek cok firma elemanını kendi eğitme sürecini ve masrafını göze alıyor. yani o kişi de ise başladıktan sonra o programı öğrenebilir.

şimdi mobilden yazamayacağım uzunlukta çeşitli sebepten (aslinda pek cogunu yukarida diger arkadaslar guzelce aciklamis) bakış açınızı sığ, benmerkezci ve profesyonellikten uzak buldum.

bence gitmeyin. o sirketteki her adım size azap olacak...simdiki yerinizde daha huzurlu ve mutlu olursunuz.

teklifi kabul edersen sen de işe birinin vasıtasıyla alınmış olmuyor musun peki?

bence bu duygular altındayken kabul etmemen daha hayırlı. orada mutsuz olacağın çok açık.

Duygusalligi bir kenara birak. Adi ustunde profesyonel hayat bu. Imkanlari daha iyiyse gec. Daha iyi bir is bulunca da orayi birakirsin. Para/emek ticareti sonucta bu. Her seye torpil gozuyle bakma. Is dunyasinda gavurlarin networking dedigi olay her seydir. Tabi ki tanidigi bildigi referansli adami alir herkes. Simdi de o kisi sensin.

master için iş tecrübesi cvde ne kadar önemli olur çok emin değilim ama diğer faktörler için hala gidilebilir. maaş, eve yakınlık direkt yaşam kalitesini artıracak şeyler.

bunun yanında işe başladıktan sonra geçmişteki 9 görüşmeyi unutup öne bakmalı, daha iyi fırsatlar hala gözetilmeli, daha iyi fırsat bulunduğu anda arkaya bakmadan kaçılmalı.

"ben sizi bu davranışlarınız yüzünden reddediyorum" demek kimseye faydalı olmaz. ik'nın "evet arkadaşlar işe alım prosedürümüz çok kötü, şapkayı öne alıp düşünme vakti geldi" demeyeceği açık. gülüp geçerler bence. bu yüzden iş hayatındaki profesyonel bakış açısını koruyup fırsatı kaçırmamak gerek. kafa karıştıracak bir şey yok, iş hayatı bu.

herkese yaptıkları yorumlar için teşekkürler, bugün 'profesyonelce' davranıp görüşmeye gittim ve tekliflerini reddettim ama ilerisi için kapıyı açık bıraktım. iki sebebi vardı. birincisi bana ilk teklif ettikleri ama daha sonra aramadıkları pozisyondan çok daha düşüktü. şu an ben onların direk client managerları ile muhattap olurken o pozisyonda onunda altının altı şeklindeydim. şu an çalıştığım yerde 2 yıl devam etsem onların firmada 4 yılda gelebileceğimden daha iyi bir pozisyona gelebiliyorum.

ikinci olarak görüşme sırasında ukalaca bir tavır sergilediler. benim bu 3 pozisyona 9 kere görüşmeye gitme meselem haziran-temmuz aylarında olmuştu ve ben onların sadece ilk açtıkları pozisyon için başvurmuştum. gerisi için beni onlar çağırmışlardı. mülakat boyunca görüşmeye gittiğim, teklif aldığım ve şu an çalıştığım pozisyonun çok daha altı bir pozisyonu sanki bana iyilik yapar gibi veriyorlarmış gibi konuştular. bende onlara kibarca şuan ki pozisyonumun her ne kadar yerli bir firma olsa da bana sektörü tanımama ve kendimi geliştirmeme daha yardımcı bir pozisyon olduğunu söyleyip umarım ileride x, y, z gibi bana önerdiklerinden daha yukarıda bir pozisyon için sizinle çalışırım dedim.

şu an nedense inanılmaz mutlu ve huzurluyum. duygularıma kapılıp reddedersem çok pişman olurum diyordum ama çok daha iyi bir seçim yaparak bu konuyuda kapattım. herkese teşekkürler

Evet Anadolunun üstüne boşaldı.

şu anda bomboş

valla bana pek boş gelmedi. gene avm'ler tıklım tıklım. kahve içmeye gittiğinde strabucks, carribou'da filan yer bulamıyorsun.

Havalimanı - Yenikapı metrosu her zamanki gibi bir fark yok. Dün mecburiyetten 3 avm gezdim hepsi tıklım tıklımdı.

titreyerek hem de. trafik falan olmaz bu saatten sonra.

Dun gece 11de bagdar caddesjnde trafik, sahil yolunfa 2 sira araba, cimlerde insan kayniyordu. Pek de bosalmamis henuz. Herkes 10 gun izne ayrilmadi diye herhalde.

inanamamakla birlikte bursadan her zaman dolu kalkan deniz otobusu yarisi bos sekilde gidiyor su an istanbula.

Herhalde bu konuda tavsiye verecek son kişiyim çünkü bir dikili ağacım yok.

Ben kıyafete çok para harcadığımı gördüğüm için kapsül gardrop olayına girdim. Kendi renk tablomu ve gardropta olması gerekenleri belirledim. Buna uygun olmayan giysilerimi satıyorum ve o parayla kapsüle uygun kıyafetler alıyorum. Bu süreçte çok fazla marka takıntısı yaptığımı farkettim, bunu da azaltmaya çalışıyorum. Bir şey alacakken durup bunu kaç farklı kıyafetle giyebilirim, renk tabloma uyuyor mu diye sorup kendimi ikna edersem alıyorum.

ihtiyaç listesi yap, onun dışında almak istedilerim diye ikinci bir liste yap. aklına gelip/canın isteyip ikinci listeye yazdığın ürünler için her ay 1 günü kontrol günü olarak ayır.

örneğin iphone 33'e sahip olmak istedin, o listeye yaz. 10 gün sonra columbia ayakkabı gördün beğendin, onu da listeye yaz. sonraki ayın liste kontrol gününde listede kaç ürün var bak ve aralarında hangisini daha çok istiyorsun ona karar ver, onu 1 numaraya koy. o sırada almak istediklerin olursa onları listenin altına biyere yaz. öbür ayın kontrol gününde 1 numaradakini hala istiyorsan al, istemiyorsan listeden çıkart(burası önemli çünkü listenin erimesi lazım, ya alacaksın ya da çıkartacaksın, aşağı atmak yok). o kontrolden sonra 1 numaraya yükselen yeni ürün için aynı şeyi bir sonraki kontrol gününde düşün, hala istiyorsan al ya da alma.

almak istediğin şey 100 lira da olabilir 1000 lira da, o anki bütçene kalmış alıp almamak. 2 ayda 1 1000 liralık ürün alırsan bir işe yaramaz tabii, onu o an kendin düşünmen lazım. kontrol listesini her ay değil 2 ayda 1 yaparsın, 4 ayda 1 ürün almış olursun. süreyi kendine belirle işte.

ben de para harcamayı çok seviyorum ama en azından eşyaya değil de tecrübeye harcamayı öğrendim. 1000 liraya elektronik ürün alacağına tatil yap, gez, bişiler gör-öğren. o paraya acımıyorum ben. bilinen klasik bütçe hesaplamaları beni çok sıkıyor, kendi hayatımın gardiyanı gibi hissediyorum. denedim ama bir süre sonra istemedim kalem kalem yazmak, bunun için yaşamıyorum ben. ha, keşke zibilyon lira kazansam da yapmak zorunda kalmasam ama hayatın gerçekleri böyle. kendimi hiçbir şekilde tutamam diyorsan eline para geçer geçmez %10'unu her canın istediğinde alamayacağın bir yere koy. yine borçlu yaşarsın biraz ama en azından güvencen olur, altından kalkamayacak durumda kaldığında sıfırlayabilirsin.

Benim bütçe planım belli. Maaştan sonra iki hafta düşünmeden takıl son iki hafta elinde kaç yüz lira kalırsa hint fakiri gibi yaşayarak idare et. Sonraki ay yine aynı :D Boktan bi yaşam ama elimden gelen bir şey yok. Beni yaşam tarzımdan ziyade her ay mutlaka çıkan ekstra giderler yıpratıyo. Geçen gün bir hesap yaptım çok moralim bozuldu mesela :(

Kredi kartinizi iptal edin ya da limitini sadece zorunlu kesilecek harcamalariniza yetecek kadar dusurun. Nakit almaya basladiginizda o 3500 taksitte odediginiz seylere bu para verilir mi diyeceksiniz

Benim önerim ve uyguladığım yöntem excel'de kendime bir gelir-gider tablosu yapmak.

Sütunlara ayları yazıyoruz.
Satırlara da giderleri. En sona da maaş ve gelirler toplamını yazıyorum. Gelirler toplamından Giderler toplamını çıkınca önünüzdeki ay ve ayların sonunda ne kadar paranı kalacağını önceden görmüş olursunuz. Faturalarınızı tahmini olarak buraya yazabilirsiniz. kışın doğalgaz çok geleceğinden fazlaca yazarsınız.

Eylül Ekim Kasım Aralık

Kredi 1
Kredi 2
X - K.Kartı Taks.
Y - K.Kartı Taks.
Kira
Aidat
Vergi
Fatura
Araç Bakımı

Giderler Toplamı:
Gelirler Toplamı:

Elde Kalan:

cehaletimi mazur gor ama epil urunu dedigin epilasyon cihazi mi? o paraya guzellik merkezi acar paraya para demezdin yahu -_- neyse, ben kendi yontemime geleyim; yol ve yemek masrafim yok (tabanvay + ticket kart), bu nedenle maasim yatar yatmaz kira faturalar aidat ve kredi karti paralarini ayirip (mumkunse odeyip, gunu gelmediyse miktar olarak ayirip) kalaninin tamamini uce bolup altin euro ve dolar aliyorum. boylece ay sonuna kadar elimde/hesapta nakit kalmiyor. hesapta nakit olmayinca kredi kartina yuklenmiyorum nolur nolmaz diye, boylece gereksiz harcamalar minimuma iniyor. ayrica hayvan gibi yatirim yapmis olunuyor. sonra o parayla almayi cok istedigim seyler varsa onlari aliyorum yoksa zaten tatile filan gidince harciyorum. zaten hepsini harcayamadigimdan mis gibi de birikim yapmis oluyorum. bi de en dusuk odemelisinden bi bes hesabi actirdim, maas daha yatmadan oraya da yatiyor sessiz sedasiz o tarafta da biseyler biriyor iste. mutfak alisverisini ticket kart ile yapiyorum, hafta ici kahvalti ve ogle yemeklerini evde yiyorum

eklemeden gecemiycem, kredi karti kullaniminda taksitten mumkun oldugunca kaciniyorum. kozmetik urunlerinde bitmeden yenisini almama prensibi edindim (yaklasik iki koca kutu makyaj malzemesini ve kremi attiktan sonra). kiyafet alisverisi icin ozel ihtiyac yoksa alisverise cikmiyorum, yalniz disari ciktigimda gozume carpan sevdigim bisey olursa aliyorum. sigara zaten icmem, alkol de cok sık degil hafta sonundan hafta sonuna ancak.

- Faturaların veya kredi kartının ödeme günlerini aynı gün olarak ayarlattır.
- Buzdolabının ve duvar saatinin üstüne bir liste as. Kendine bir kelime seç. Kelime akılda kalıcı olsun ve okuduğunda, bütçe ayarlaması yaptığını hatırlatsın.
- Yapabilirsen pazardan alışveriş yap. Yalnız yaşıyorsan yapamazsın. Marketten yaparsan, günlük alışveriş yap. mesela; sadece üç tane domates, iki tane salatalık gibi.

Epil ürünü dediğin şey Apple oluyor sanırım. Zaten bir tane iPhone 7 Plus alsan 4500 lira tutuyor. 13-14 bin o açıdan çok değil. Benim kredi kartım yok. Bir tane var da aktif bile ettirmedim. Yanımda bile taşımıyorum. Sadece vadesiz hesabım var. İhtiyacım olunca var olan parayı kullanıyorum. İnternet'ten alışveriş yapmıyorum mecbur kalmadığım sürece. Gezip araştırarak alışveriş yapmanın keyfi başka. Kartlarını İnternet alışverişlerine kapat. Satın alması ayrı dert, kargo beklemek ayrı bir dert. Gezmeye para harcayabilirsin. Orada bir problem yok.

Epıl dediği Apple :)

Borca gir. Kredi çek. Ev araba falan al. Yani pahalı ve büyük bir şey almayı kafaya koy. O zaman epile küreğe para harcayamazsın. (Epil de neyse artık)

bazen gün içinde ya çok pahalı değil, 3-5 kuruş dediğimiz şeylere de aylık baktığımız zaman aşırı paralar ödeyebiliyoruz.

misal benim çalıştığım şirkette çeyrek domates, çeyrek salatalık, bir dilim peynir, 4-5 zeytin ve ekmek 5 lira, çayla birlikte 6 lira. bazı günler yanına börek, krep filan derken ayda 100-120 lira sadece kahvaltıya ödüyormuşum. gün içinde iki defa kat servisi geliyor bir adet küçücük bardak kahve artı bir minik kurabiye 3.5-4 lira, otomattan büsküvi 2 lira filan, günde iki kere aldığım için 10 lira, ayda 200 lirada oraya gidiyor ki kahve iyi olsa üzülmem. sonra ofisteki kızlarla ofiste çok bunaldık deyip, haftada 1-2 kere öğle yemeğini dışarıda yiyoruz. o da günlük 35 lira desen 210 lirada aylık dışarıda yemek. derken 3-5 kuruş oldu ofiste ayda 320 lira, yemeklerle birlikte 530 lira harcıyorum.

bir süredir sabahları yoğurt ve müsli yiyorum onu da evden getiriyorum. sabahları kendim filtre kahve yapıp termosa koyuyorum ayrıca ofisteki bir çekmecem badem, ceviz, kuru kayısı ve incir ile dolu. onları toptan alıyorum 80 tlye filan ve 1.5 ay götürüyor beni. yoğurt ve müsli 2.5 lira ayda 50 tl filan ediyor. kahve ve süt masrafım ayda 30 tl filan derken ayda 120 lira ofis içi masrafım oldu ve dışarıda yemeği ayda 1-2 ye indirdiğim için o da 70 liraya denk geliyor. yani toplamda 190 lira. 1 ayda masraflarım 530'dan 190'a indi.

işin komik yanı bunu ofiste oturmaktan kilo aldığım ve daha sağlıklı beslenmeye karar verdiğimde fark ettim. ay sonunda hesabımda ekstradan 300 tl görünce resmen şok olmuştum.

ve bu sağlıklı beslenme işi baya işe yaradı. eskiden eve giderken aç olduğum için market alışverişlerinde saçma sapan bir sürü abur cubur alırdım. artık canım hiç istemiyor abur cubur. eskiden arkadaşlarla kahve içmeye dışarı çıksam yanında mutlaka tatlı yerken artık içimden gelmiyor. restorantlarda filan hep farkında olmadan daha küçük boy yemek siparişi veriyorum. eskiden gece dışarı çıksam 2-3 bir içerdim şimdi 1'den fazla içemem.

şimdi yemek planlama işine başladım. hafta içinde yiyeceğim şeyleri hafta sonu alışverişte alıyorum. 2-3 günlük pazar akşamından hazırlayıp dolaba kaldırıyorum. çarşamba akşamı diğer 3 günü hazırlıyorum. 2 haftadır dışarıdan bir kere bile yemek sipariş etmedim ve haftada markette harcadığım 70 lira ile bir sürü meyve, sebze, et filan aldım.

ben bunları sağlıklı beslenmek için yaptım ama bu sayede cebimde baya para kaldı. sana da öneririm.

Uygun bir dille açıkla. Yalana hiç gerek yok. Gönlünü alırsın bir şekilde. Ama cidden eşin haklı.

Cinsiyet?

Siz erkekseniz ve arkadasiniz da kadinsa böyle demesi normal.

evleneceğin kişi haklı.

@chitosan kadınım, arkadaşım da kadın.

adam haklı. sıfır eşya geliyor adamdan önce başka biri oturacak.

ben seni erkek sandım. Afedersin ama biraz klasik, kaba bir erkek düşüncesizliği olmuş. şaşırdım. O birlikte daha hiç oturmadığınız evinize erkek arkadaşını getirip 2 ay kalsa hoşlanır mıydın ? çok sorun edilecek bir şey olmayabilir ama ondan müsaade istemeliydin arkadaşını çağırmadan önce. Bence arkadaşın da düşünebilirdi. Eviniz daha yeni sen bi eşinle otur önce tadını çıkar, gerek yok derdim ben olsam.

bencilce bir karar olmuş sormadan teklif etmeniz. adam haklı.

bencede düşüncesizce davranmıssın keske once esıne sorsaydın. bi empati yap anlarsın.

bence boşanmak üzere olan arkadaşın yalnız yaşayan ya da boşanmış başka bir arkadaşının yanına gitmeli .
sen henüz yeni evleneceksin , onun yerinde ben olsam gelmek istemezdim . sana evlilikle ilgili sıkıntılarını anlatıp duracak kafanı karıştıracak . hoş olmaz .
bir bahane bul ona söyle gelmesin .

eşe sormamak ayıp ve düşüncesizce olmuş ama ucunda ölüm yok, yeni eşya diye üzerine çıkıp tepinecek de değil sonuçta. sırf sormadığın için trip yapıyor olabilir, gönlünü al güzel bi şekilde, büyüyecek bir şey değil normal şartlarda. arkadaşın yakın mı sana, belki arkadaşı değil de elalemi getiriyor diye düşünüyor da olabilir bi yandan.

Arkadaşı kıracaksın, mecbur.

bence eşin haklı ve gayet haklı. sonuna kadar haklı,

bu yüzden eşini değil, arkadaşına uygun bir dille açıklayıp kabul edemeyeceğini bildir, sonuçta artık bir aile kuruyorsun. o evin öncelikleri sen ve eşin. arkadaşın dış kapının mandalı kusura bakmasın.

arkadaşının hiç ailesi, akrabası kardeşi filan yok mu? umarım özel durumları sizi de etkilemez.

Yeni eşyayı ilk ben kullanmalıyım muhabbeti olduğu için ben de eşini kadın tarafı zannettim. Erkek çıkınca şaşırdım.

Bence sen haklısın. Tamam eşine de sorsan iyi olurdu ama eski ev arkadaşım diyorsun. O insanla birlikte yaşamışsın, mobilyalara sıçacak işeyecek hali yok ya? Zor durumda kalan bir arkadaşına yardım etmek istemişsin sonuçta. Onun yerinde sen olsan ve arkadaşın "eşyalar daha yeni" diye seni kabul etmese ne hissederdin.
Eşinin yeni gelin muhabbeti yapmasını saçma buldum. Eşyalara gereğinden fazla değer veriyoruz.

Bence sıkıntı olmamalı böyle şeyler. Nolur, 2 ay kullanılmış koltuğa otursa götü mü incinir...

Nişanlınıza "kız zor durumda. söz verdim ayıp olur" diye biraz bastırın. İlle de istemem derse, arkadaşınıza "Nişanlım karşı çıktı, kusura bakma" diye hemen haber verin ki zaman varken başka bir yer ayarlasın.


.

ben sıkıntı etmezdim. açıkçası hatta bi erkeğin bunu dert etmesi biraz tuhaf geldi. bende evlilik arifesindeyim erkek arkadaşıma git evde arkadaşlarınla takıl diyorum. haklı haksız bilemem. ama uzun süreli kalacak bi kadın arkadaşınıza ben evdeyken çağır demesi daha tuhaf geldi.

bence arkadaşa güzel bi dille anlatıp sende kalamayacağını söylemelisin. gerçekten yakın bi arkadaşsa bunu anlayabilir diye düşünüyorum.

Eger ikiniz birden kadinsaniz evde kalmasinda bir problem olmamasi lazim. arkadasiniza yardim etmek istemeniz normal.

Ben de erkeğim ve evime eşyalarıma çok düşkünümdür. asla ben daha oturmadan birinin gelip evimde oturmasını istemezdim. eşiniz haklı

henüz partnerinizle birlikte yaşama ve bir olma fikrine adapte olamamışsınız. bu fikre adapte olmalısınız; zira artık tek başınıza yaşamıyorsunuz. eve dair her şeyi, kendinize dair de pek çok şeyi onunla paylaşmalısınız. orası onun da evi ve bunu bilmeye hakkı var.

@fragile lady galiba haklısın, yıllardır yalnız yaşıyorum :(

@blue serenity arkadaşım karşıda oturuyor, sık sık görüşemiyoruz, genelde yazışarak iletişim kuruyoruz. mecburen yazarak anlattım :/

öncelikle "evim" değil "evimiz". "evime taşındım" değil "evimize taşındım". bence bu çok şeyi açıklıyor zaten.

@halanne gerçekten sen yazdıktan sonra farkettim :/ haklısın.

peggy + 1

Sizin yerinizde değil de, eşinizin yerinde olduğunu düşündüm. Eşya aldığım evime nişanlımın bir arkadaşı gelecek ve kalacak diye. Evimizin eşyası neden zor durumdaki arkadaşlarımızdan önemli olsun ki? Hani, evi hallaç pamuğuna çevirecekse, orayı burayı lekeleyecekse, kötü bakacaksa ayrı konu, evi leş gibi kulkanan biriyse ben de bir garip olurum ama bınların dışında zor durumda kalan bir dostun, evliliği bitmek üzere olan arkadaşın köpeği olsun eşyalar. Birine kucak açmayacaksa, birini mutlu etmeyecekse ben o eşyayı n'eyleyim.

Diyelim ki siz ayrıldınız bir gün, arkadaşa sığındınız. O da "Eşyalar yeni, olmaz" dedi. Anlayışla karşılamasına kariılardım, kimseye evinde rahatsızlık vermek istemem ama bir yandan çok da kırılırdım.

Burada eşinizin yerinde olsam benim için sorun olan şey bana haber verilmeden karar verilmesi olurdu, ona bozulabilirdim belki ama sonuçta hayır diyeceğim bir şey değil.

Aynı eve geçeceksiniz de, o evin "evimiz" olması ve o algının yerleşmesi aynı evde olanlarda bile zaman alıyor. Daha taşınmadan "evimiz", "yuvamız" olmaması normal.

peggy & aychovsky +1

eşya nedir ki? hangi taraftan düşünürsem düşüneyim anlamsız geliyor. arkadaşın kulu köpeği olsun o eşyalar. hem zaten arkadaşına arka çıkamayacak bir kişinin de benim eşim olabileceğini sanmıyorum.

Zaten bu evlilik/düğün ile ilgili bir sürü olaya ifrit oluyorum. insanlar anlamsız eşyalar alıyor, garip tavırlar takınıyorlar.

Ev yeni olsun, kadın yeni olsun, eşya yeni olsun. hepsinin yenisini yine bulurlar da, arkadaşın yenisi biraz zor bulunur. Eşiniz ile birlikte yeni bir hayat kurmayın, hayatınızı paylaşmayı ama kendi hayatınızı ve kişiliğinizi korumayı öğrenin.

Arkadaşının başka alternatifi yoksa ayıp olmuş.

Herkesin bu olaya yaklaşımı farklı olacaktır yukarıda görüldüğü üzere, önemli olan ise o evi paylaşacağın insanın ne düşündüğü. Ortada ortak mallar varken tek başına karar vermek doğru olmaz, dolayısıyla ona sormadan davet etmekle yanlış yapmışsın belli ki.

Ayrıca yukarıda birinin de dediği gibi evlilik öncesi, en iyi ihtimalle keyifsiz, muhtemelen de depresyondaki birinin sana iyi geleceğini düşünmüyorum. Eski üniversite arkadaşından daha yakın bi aile ferdi falan vardır muhakkak bu süreçte ona destek olacak. Seni seçmesi zamanlama olarak doğru değil, o da hatalı.

evleneceğin kişi tamamen haksız. bu kadar mülkiyetçi olup halden anlamamak bana çok saçma geliyor eşya lan bu.

Müstakbel eşin haklı. Doğru yaptın bence.

bence esin kesinlikle hakli, kararini dogru vermissin sonuc itibariyle

yahu yakın arkadaşsa eşya daha mı önemli? varsın eşya olmasın. kadın kafa dağıtmaya geliyor. boş bulunmuşsun eşine danışmadan davet etmişsin ama büyük bir sorun değil bu da. kalması bence kötü bir şey değil.

müstakbel eşin haklı.

ayrıca olayın eşyaları başka birinin kullanması/kullanmaması olduğunu sanmıyorum. sıfır ev, sıfır eşyalar ve sen onunla birlikte orada sıfırdan yaşam kuracaksın. oysa sen eşinin o evde bazı şeyleri ilk senle yaşama hakkını elinden alıyorsun.

editini şimdi gördüm. hayırlı olsun.

fikrimce arkadasiniza zor anında yardımcı olmalısınız.

Bence de adam haklı. Basit gibi gözükse de Yeni evlenecek ve Yeni kurulan bir evin masumiyeti vardır. Böyle deyince pıtırcık tepkisi oluyor gibi gözükse de aslında değil psikolojik altyapısı var. Ayrıca arkadaşınız boşanma gibi bi durum yaşıyormuş yani yukarıda da çok güzel ifade etmişler biraz düşüncesizlik etmiş. Eşiniz haklı

cevabları okumadım, söyleyen olduysa bilmiyorum ama bence bu hikayede senin hatan eşine danışmadan iş yapmak. ben olsam evimizin mobilyalarını başkasının kullanmasından değil, bundan çok rahatsız olurdum. kimisi "mobilya arkadaşımdan kıymetli mi" der, kimisi "her gün mü ev döşüyoruz, ilk biz oturalım" der vs. bence bunun doğrusu yanlışı yoktur ama eşine sorup etmeden birlikte yaşayacağınız eve birini davet etmen hoş değil. bu konuda düşünceli davranman gerekirdi.

yoksa vay efendim mobilyayı o ısırmış da arkadaş daha kıymetliymiş falan bu mesele değil bence. sorun senin hala yalnız yaşıyormuş gibi davranıp eşini devre dışı bırakman.

sadece msc ile meslek kazanılmaz aslında.

Ancak bölümün adı zaten absürt.. Öyle olunca da "ben finans mühendisiyim" demesi ne biliyim olur böyle şeyler ya...

Yalnız senin başlıkta yazdığın gibi "ben mühendisim" diyorsa. Mühendis etiketi ile dolaşıyorsa. Komikmiş.

tanımlamalara çok takılmamak lazım. kişi kendini nasıl tanımlıyorsa he demek gerek. ben makine mühendisliği mezunuyum satışta çalışıyorum, mal satıyorum diyorum. ev arkadaşım bölümden arkadaşım ar-ge'de çalışıyor sözde, soranlara proje çiziyorum diyor. anlayacağın edinilen meslek adıyla çalışılan alanlar türkiye'de nispeten alakasız olabiliyor.

yüksek lisans meslek kabul edilmez. çoğu durumda lisans meslek kabul edilir. misal ben bir matematik mezunu olarak endüstri mühendisliğinde yüksek yapabilirim ama kendime endüstri mühendisi diyemem ama eğer bir bankada finans uzmanı olarak çalışıyorsam matematik uzmanı değil finans uzmanı diyebilirim.

kurumsal firmalarda kimse mühendislik lisansı yapmamış kişiye yüksek lisans yaptı diye mühendis demez. kural böyledir.

Bir yerde finans mühendisi kadrosunda çalışıyorsa diyebilir bence.

İnsan kaynakları uzmanlarının kaçı ik okumuş ? Yüksek lisans spesifik bir konuda uzmanlık sağlar. Lisansla alakalı bölümden yüksek lisans ünvan verir bence.

aynı durumdayım, yök'ün verdiği denkik belgesine mühendis yazmışlar sfdgdf

termodinamik, calculus vs bir suru seyi bilmeyen adam muhendis olmaz. muhendis, bir sistemi dizayn edebilecek kisidir.

eğer adam gibi bir yerden financial eng master'ı aldıysa mühendisin allah'ıdır. siz o dandik calculus 2'yle uğraşırken bu adamlar çoktan stochastic calculus, real analysis, partial differential eqns falan görüyorlar. mühendisler çok cahil bu ülkede.

istediği yerde istediği masterı alsın istediği kadar kendini geliştirsin mühendis olamaz.
Yüksek lisansla mühendis olunmaz.Olduğunu iddia eden kişi eziktir

turkuaz+,


haha halamin biyiklari olsa amcam olurdu. nerede gorulmus yuksek lisansta muhendislik unvani verildigi. hayatlari yalan iki donem ders almakla unvan geliyor saniyorlar hahah..millet mal zaten 8 donem ders aliyor ki lisansi bitirip muh unvani alsinlar.

@playing star again, ne yazarsa yazsin o muhendis olamiyor ne yazikki. yazilimci diyebilirsin, programci diyebilirsin, web designer diyebilirsin meslek uydurursun; lakin, muhendislik olmasi icin fakulte bitirmis olmasi lazim.

tipin biri zamaninda cikip ben ilk turk astronotum demisti. oyle olmasi icin uzaya gitmesi lazimdi tabi. gitmemisti. herkes istedigini soyler.bir isi yapabilmek farkli sey, bunun icin sana verilecek unvan farklidir. yok bile ne diyor, eger (mesela) sen makina muhendisisin ve bilgisayar muhendisliginde master yaptinda: i)bilgisayar muhendisi degilsin ii) makina yuksek muhendisi de degilsin iii) bilgisayar muhendisligi uzmanisin (gibi bir sey) diyor.

muhendislik fakultesi bitirmis bir adam, muhendislik okumamisla okumus adam arasindaki farki anlar. donanimli degiller.

dhadkan mühendislik fakülteletrinde matematik fizik öğretilmez diyerek aslında mühendisliği ne kadar bildiğini belli ettin.

İkisi de ama tekila az önde gibi ama tuzu, limonu vars

Mecbur kalsam değil votka içiyorum genelde zaten. İkisini de içerim.

Tekila

Ikiside benim canim ama suan vodka iciyorum.

votka ama sek olmasın plz

Duruma göre değişebilir ama tekila sanırım.

sarhoş olmak için tekila shot
gece boyunca elimde dursun vodka-meyvesuyu

ama tekila bir tık önde gibi

Tekila. Mecbur kalmama gerek yok, hep tekila tercih ederim.

tekila. seçmeye mecbur kalamadım çünkü zaten tekila içiyorum, hep de biranın yanında.

Bugün de içmiş olabilirim mesela. (:

evet, yas ilerledikce secici olunuyor. sevgili bulmak zor degil sosyal olup genis bir cevreye sahip oldugun surece.

@scars dont fade sevgili olmak sorun değil tabi ama öyle çıkarlar işin içine giriyor ve insan belli bir yaştan sonra sanki daha farkına varıyor her şeyin.

evet kendine bir şeyler kattıkça karşındaki insandan beklentin de artıyor.

@shotgunwoman beklentiler samimiyeti yok ediyor sanki

Aşk arıyor sanki insan ya da bahanesi bu oluyor evlenmeyenlerin. Yani benim öyle olacak gibi duruyor en azından.

Yaşı ilerlerken boş ilerlemeyenler icin seçici olmak normal. Geliştikçe, kendine ait güzel bir hayat kurup sürdürdükçe kendine ve kurdugun o hayata layık görebileceğin insan sayısı azalıyordur muhtemelen.

Yaş ilerledikçe talip olunacak havuz daralıyor, iyiler kapiliyor. Mesele bundan ibaret. Seçicilik artması da işin goygoyu.

@doxanikee çok doğru tespit sanki. Bir çok ideal eş adayı kızların en basitinden uzun süreli ilişkileri bulunmakta

Yaşin ilerledikçe hayat standartların gelişiyor, kendini geliştiriyorsun.en az senin gibi olmayan insan da sana çekici gelmiyor.

Birlikte yasanacak yatak arkadasi vs. birlikte yasanacak hayat arkadasi.

Ilkini bulmak ikincisini bulmaktan daha kolay. Yas gectikce ikincisini bulmanin zorlasmasinin nedeni de bence kendi ideallerimizle doldurdugumuz hayatimizi baska bir arkadasla paylasmak istemememiz.

bu işte bi kırılma noktası gibi bişey var.

bir noktaya kadar potansiyel partnerden beklentiler hep artma eğiliminde ama çoğu insan için o malum noktaya ulaşıldığında bu durum tersine gitmeye başlıyor. mahalle baskısı mı dersin artık, yetiştirilme tarzı mı dersin ne dersin bilmiyorum da bu böyle. hayatta bir noktaya geliniyor ve artık bazı beklentiler vazgeçilebilir oluyor. "filtreyi bu kadar dar tutmayayım, sıçıcaz bu gidişle" oluyor iş bir anda.

evlenecek kişiyi bulmak kolay. istenen profildeki kişiyi, o profilin arayışında olduğun zaman diliminde bulmak zor.

Yaş ilerledikçe farkındalığı artıyor insanın. Ne istediğini bilmeye başlıyor yavaş yavaş ve istediği o insan profiline uymayanları kafadan eliyor. Diğerlerini zaman kaybı olarak görmeye başlıyor. Bir de şu var, yıllar insanın tahammül eşiğini epey düşürüyor. Artık "herhangi biri"ne katlanacak gücü kalmıyor. Aptallıklara sabredemiyor. Uğraşmak istemiyor. Bu yüzden yalnızca her yönüyle içine sinen kişileri hayatına almayı tercih ediyor.

yaş aldıkça değişiyorsun
beklentiler değişiyor
maddi manevi ilerleme kaydediyorsun -hele bir de ortalamaya göre daha fazla ilerlediysen, buna ayak uyduracak insan bulma şansın azalıyor.
düzenin, rahatlığın, lükslerin oluyor. herşeyi kendi başına yapmaya alışıyorsun (uzun süreli ilişkiden çıkanlar hariç, onlar da belki uzun süreli ilişkiden sonraki özgürlüğü seviyordur). insan "bu rahatımı neden bozayım, ne gerek var" diyor.
tabi bu dediklerim mantık evliliği için
çok tutkulu bir aşk filan söz konusuysa o da genelde evliliğe gelmeyecek, hatta o istese senin "evlensek saçma olur" dediğin insanlarla oluyor :)

Ben hayat arkadaşı kavramına inanmıyorum. Ortalama bir insan 25 yaşında mesleğini eline almış ve iş hayatına başlamış oluyor. Geriye kalan hayatı o güne kadar yaşanılan hayattan farklı tutmak çok büyük bir hata. 25 yaşına kadar yaşadığın şeyler seni oluşturuyor. Beğenilerin, zevklerin... bunların hepsini bir anda terk etmek mümkün değil. Bir adam 25 yaşına kadar rockçı kızlarla takıldıysa 25 yaşından sonra artık daha sakin! bir kız bulalım diye düşünüyorsa orada bir sorun vardır. Seçicilik insanın kendini bir eşya olarak görmesi benim gözümde. İçinde aşkın olmadığı alıcı-satıcı ilişkisi. Aşık olduğun insanla evleneceksin. Bu kadar basit.

yaştan çok fazla ilişki yaşayınca kafanda her bir ilişkinden o kişideki olumlu yönleri biriktiriyorsun. sonuçta insanın aradığı tüm bunların toplamı olmaya başlıyor. komik olsun, güzel olsun, zeki olsun, kariyeri olsun....

ancak başlangıçtaki beklentilerimiz ile elde ettiğimiz sonuçlar uyuşmayınca aslında beklenti kriterlerimizi değiştiriyor ve mutsuz olmamak için duruma uyum sağlıyormuşuz. yani dan ariely öyle diyor.

www.youtube.com

Mükemmel cevaplar geldi gerçekten, ve anlaşılan bir çoğumuz aynı şeyi yaşıyoruz :)

beklentiden kastettiğim şeyi ne anladığına bağlı olarak değişir, iş eğitim para da olabilir sana yaşattığı hissettiği duygular da.

www.youtube.com

Aslinda ben soyle dusunuyorum bu konuyla ilgili; 18-19 yasindayken iliskinden beklentin 'tum hayatini beraber gecirmek' olmuyor. Eglenelim, gezelim, vakit gecirelim, olursa ilerde devam ettiririz olmazsa ayriliriz diye dusunuyor hemen herkes. Zaman ilerledikce insanlarin bir cogu iliskilerine daha ciddi bakar oluyor, e kriterlerine uymayan insanlari da bastan eliyor. Dolayisiyla tanidikca sevebilecegin, anlayabilecegin bir insanin hayatinda olma sansini zaten kaybediyorsun. E bir de erken yaslarda insan sevgilileriyle yeniden bir seyler ogreniyor, sekilleniyor, birbirini degistirme sanslari oluyor. Ilerki yaslarda bu biraz daha azaliyor. Artik bir iliskiden ne bekledigini, ne istedigini buyuk olcude biliyorsun, e ona uygun biriyle beraber olmak istiyorsun. Vaktigini bosa harcamak istemiyor cogu kisi. Bir yandan kendimizi de surekli yeniliyoruz, hayata bakisimiz, isteklerimiz degisiyor. Bunlara uyum saglayan birini istiyorsun.

Iyilerin kapilmasi degil de ozellikle bizim toplumumuzda bircok kisi cok fazla yasi ilerlemeden evlenip, yuva kurayim kafasinda oluyor. Benim sevdigim, tanidigim butun insanlar 1-1.5 yildir pes pese evlenmeye basladi mesela. Bu furya 4-5 yil daha devam edecektir muhtemelen. Kalanlar ya en iyisini isteyenler, bekleyenler ya da iliskilerini sorunsuz bir sekilde devam ettiremeyenler olacaktir buyuk ihtimalle.


Kor kutuk asik olma cok farkli bir sey ama. isterseniz 50 yasinda olun, o derece asik olduktan sonra gozunuz pek bir sey gormuyor zaten.

Kesinlikle secicilik artiyor. havuzun daralmasi ya da 'iyilerin' kapilmasi ile ilgisi yok bence. 20 yasinda daha hayata dair bir sey gormemissin, gelecekten ne bekledigin belli degil, genel kultur, gorgu anlaminda capin belli, bu yasta neyin iyi neyin kotu oldugunu anlayamayacagin gibi on sene sonra ayni seyleri iyi kotu bulmama ihtimalinin de yuksek oldugu asikar. 20 yasinda sectigin insanin kitap okumuyor olmasi, seyahat ya da muzik vs. tutkusunun olmamasi, nerede nasil oturup kalkacagini bilmemesi vs. bir onem tasimayabilir, boyle bir insana asik olabilirsin, ama 30 yasina geldiginde eger bunlara onem veren biri olursan, kendini gelistirmissen buyuk ihtimalle 20li yaslarinda ilgini ceken bu kisi artik ilgini cekmeyecektir. Bu insanla 20 yasinda evlensen ya onun gibi biri olursun, ya sen baska bir insana donusursun ve esin ilgini cekmez, seni tatmin etmez, ya da esini de degistirirsin ve sana benzer. Simdi 20 yasinda kendini tanimadan, hayata ve beklentilerine dair bir sey bilmeden yaptigin bu secim 'iyisini' kapmak midir? Yoksa 30lu yaslarinda bu tur insanlarin ilgini cekmemesi ve belli basli ilgi alanlarini paylastigin kisilerin ilgini cekmeye baslamasi seciciliginin artmasi midir?

zor değil. kafamızın içindeki engelleri, duvarları, kaygıları bi aşabilsek...

anlatamıyoruz ve anlaşamıyoruz. yüzdürülen sahte mutluluklar silsilesi gördüklerimiz.

Yas arttıkça secicilik azaliyor ya. Gormezden gelip fergat edebilecegi seyler cogaliyir insanlarin. Bir evlensin de. Cunku boyle giderse evlenemeyecek. Evlenecek kisinin bulunamamasi herkesin zaten evli olmasi sebebi ile. Kisi bulunsa, her turlu kabul.

Çok güzel konu aslında bu. Ben de bundan musdaripim. Şu an hayatta durduğum nokta itibariyle hem 30 yaş ve üstü kadınlarla hem de 25 yaşlarındaki genç kadınlarla uzun vadeli bir şey yaşamak bazen zor geliyor.

Hatunlara selam etmek için söylemiyorum. Samimiyetle yazıyorum.

35 yaşında erkeğim. Kariyerim çok çok iyi gidiyor. Terfi alıyorum deli gibi. Uluslararası bir şirkette yöneticiyim. Şu anki direktörüm beni kaybetmeyi kabullense anında Paris ya da Münih'te çalışmaya başlayabilirim. Senelerce aileme baktım. Ama araba alabildim. Şimdi de ev almak üzereyim. Kendime de bakmaya başladım, götü göbeği erittim ve yavaş yavaş 20 yaşındaki yakışıklılığımın daha erkeksi versiyonuna dönüşüyorum. Dallama gibi de davranmıyorum insanlara. Ayrıca kendime ve insanlara karşı deli gibi dürüstüm. Ne istediğimi biliyorum. Ne istemediğimi de.

Neden yazdım bunları? Şu yüzden: Ben eskiden "birbirimizi sevelim çok harika hayatımız olmasa da olur. yeter ki deli gibi sevelim" kafasında tatlı adamken kadınlar benimle ilgilenmezdi. Ara ara tek gecelik şeyler yaşardım. Ama arzu ettiğim kafa ve kalitede kadınlar benimle pek ilgilenmezdi.

Oysa şimdi taciz derecesinde tekrarlanacak şekilde üstüme düşüyorlar. İpler benim elime geçti. Tabiki bir sadist gibi insanlarla oynamıyorum. İlgim yoksa kibarca uzaklaşıyorum. İlgim varsa da eskisi gibi aman olsun da taştan olsun bu kadınla yaklaşımım yok. Beni mutsuz eden bir şey varsa anında kesiyorum ilgimi. Bu kadınları şok ediyor. Şok olmaları için yapmıyorum. Mutsuz edeni 2-3 günden fazla aklımda tutmuyorum.

Ben mağara çağından gelen dürtülerin yalan kabul edildiği bir mantıkla büyüdüm. İnsanların birbirini seveceği varsayımına sahiptim. Ama tecrübelerim diyor ki, kadınlar sevmiyorlar, ancak hayran olabiliyorlar. Erkekler gerçekten seviyor. Dolayısıyla kadın ve erkek arasındaki ilişki, kadının tazeliği ve dokunulmamışlığı ile erkeğin başarısı arasındaki bir takastan ibaret. Ben buna inanmadan büyüdüm. Ama gördüm ki durum böyle.

Bu yüzden 30 yaş üstü olup da bana eskiden ilgi göstermezken şimdi ilgilenen kadınlar samimiyetsiz geliyor. Sorun ne? Sorun şu: 20'li yaşlarının başındaki kadınlarla da seks dışında ne paylaşabilirim bilemiyorum. Ortak noktalarımız neredeyse yok. Aynı şeylere gülmüyor aynı şeylere ağlamıyoruz. Bu da beni ikilemde bırakıyor.

Neyse, entry gibi uzun oldu ve yaşla beraber başka konulara da girdim. Kusura kalmayın..

Bende durum armudun sapı, üzümün çöpü...

Beklentiler yükseliyor ama beklenti sahibi şunu da düşünmüyor; ben karşımdakine ne verebilirim?
Geçen burda sakin, kıskanç olmayan vs bir erkek bulmak sizce zor mudur diye sorulmuştu. E sen karşılığında ne vereceksin bu adama?
Kadın veya erkek fark etmez, karşı taraftan beklentileri büyüytürken kendini unutma.
Benim çoğu kız arkadaşım istiyor ki adam sosyal olsun, cimri olmasın, paralı bi işi olsun, mevkii sahibi olsun, kitap okusun, espri anlayışı şöyle olsun, olsun da olsun. Tamam beklenti ve standartları düşürmeyelim ama öyle adamın da kız arkadaşından bu tip beklentileri var, sen bunları karşılayabiliyor musun?
Kadın olduğum için kadınlardan örnek veriyorum bu arada yanlış anlaşılmasın.
Bence evlenecek partner bulmakta beklentileri yükseltmek sıkıntı değil, sıkıntı aynı beklentileri sen de karşılayabilecek misin? Bu işler iki taraflı.

dijalli +1

beklentiler yükseliyor ama para/iş/güç üzerinden değil, daha çok karakter üzerinden oluyor.

misal 20 yaşındasın ve serseri bir tiple sevgilisin. onun umursamazlığını, telefonunu açmamasını, seni takmamasını aşk-tutku olarak görüyorsun.

23 yaşındasın bu sefer daha efendi, sana düzgün davranan, yalan söylemeyen ama geceleri sarılıp uyumayan, pek öpmeyen biriyle birliktesin ve onla olan da aşk-huzur

derken 25 yaşında hem efendi, hem sana düzgün davranan, hem seni önemseyen ve el üstünde tutan ve aynı zamanda seninkine benzer hobileri olan, sana hep birşeyler katan birini buldun. o zaman tekrar 23 yaşında birlikte olduğun adama dönemiyorsun.

misal eskiden vücuduna çok güvenmiyordun, her daim spor-diyet halindeydin. sevgililerinde sana kilo ver, spor yap derlerdi başka kızlara bakarlardı gözünün önünde sende bunu özgüvenin düşük olduğundan kabul ederdin. zamanla kilo vermesen-
spor yapmasan bile kendine ve vücuduna güvenmeye başladın o zaman sana kilo ver, spor yap diyen adamı/kadını 'hadi yallah' diye hayatından atıyorsun. hayatına negatiflik, enerjini emen bir sülük, seni beğenmeyen bir adam/kadın değil sana pozitiflik katan, enerji veren ve vücuduna saygı duyan birini istiyorsun. onu bulamazsan da ilk adama/kadına dönmektense yalnız kalmanın seni daha mutlu ettiğini fark ediyorsun.

@dijalli işte bu da bir çıkmaz. Ben şunu şöyle isterim bunu böyle isterim demek kolay, doğru ya sen nasılsın bunu karşılığında?...

Tecrübe arttıkça evlilik daha itici geliyor.

aynı şeyleri işsiz olduğum zamanda onlarca kez yaşadım.hepsinin gırtlağını sıkasım geliyordu.tamamen yavşaklık başka açıklaması yok,bi pozisyon açık ise oraya adam alınır o alınacak kişi sensindir veya başkasıdır,aylar yıllar bekletmeler haber vermemeler tamamen yavşaklık

ben de bunu çok merak ediyorum. cidden ik'cı arkadaşlar olumlu ve olumsuz bilgi veririz dediğiniz halde neden haber vermiyorsunuz?

iş hayatında şu ana kadar olumsuz geri dönüş aldığımı hatırlamam.

şöyle ki,
bi yerden bi görüşme talebimzi olur, mal talebimiz olur veya herhangi bişey. görüşmek istemiyolarsa ya da stoklarında o mal yoksa ya da bizim telebimize cevapları olumsuzsa asla dönüş yapmazlar.

ben de buna sinir oluyorum. sen bi dönüş yap, olumsuzsa ona göre alternatife geçeyim. iş ahlakından uzak geliyor bana bu durum ama piyasa böyle yani şu ana kadar hiç hatırlamıyorum ya biz de bu yokmuş, yardımcı olamıycaz diye dönüş yapanı.

profesyonel olmayan firmalarda oluyor bu tarz olaylar. mümkün mertebe uzak durun zaten böyle firmalardan.

@elorelia, bu olay fıkralarda bile var: tuvalet kağıdı kalmadı zımpara kağıdı verelim. türk firmalarda var bu kafa, bişeye yok demiyorlar.

seninle aynı durumda iş arayan biri olarak aynı şeyleri yaşıyorum. bir tanesi 2 hafta içinde döneceğiz dedi iki ay oldu hala dönmedi. diğer 1 hafta sonra size olumlu/olumsz söyleriz dedi kariyer.net'den birini bulduklarını öğrendim. bir tek hakkını yemeyeyim denizbank gayet açık ve güzel bir şekilde olumsuz olduğunu söyledi o kadar.

Yani görüşme esnasında söyleseler olumsuz olduğunu hiç sorun değil lakin böyle ümit verip sonra döneklik yapmanın manası yok

zaman aşımına uğradıysa olmaz. tek yol yüksek lisansa başlayıp, tekrar erasmus için başvurup öyle gitmen. kolay gelsin.

@you are my lethe yerinde uygulamaları yapmadığım için hala öğrenci sayılıyor muyum peki? :( yerinde uygulamaları yapmayıp şubat'ta sınava girmek ve sonraki sene erasmus'a gitmek gibi saçmalar saçması bir fikir var da aklımda

At gitsin.

En azından akıllarında yer edersin.

Ve cidden, ne kaybedersin ki? olmamış işi mi?

Ama kötü bir mail yazma, bu isi neden istediğini ve neden uygun oldugunu belirten şeyler yaz.

gayet ilgi çekici oluyor, direk departman müdürüne atın.

senin durumundayım. son çare ise departman yöneticisine mesaj at.

ama şunu da ekleyeyim bazen mesaj atmak ters tepki yaratıyor. özellikle türkiyede ik'lar oldukça gıcık. eğer farklı birşey yaparsan vs anında eleniyorsun hatta olacak olsa bile olmuyor.

Aksine olumlu olur. Senin ne kadar istekli oldugunu gosterir. Koparana kadar cekmeye devam. Bol sanslar.

at tabi affetme. tanıdığım biri bir ay boyunca her gün iett'nin istanbul'da ki bir garajına giderek iş var mı , ilan açıldı mı diye sora sora en sonunda oraya girdi. 5-6 senedir de orada çalışıyor.

Belki ben fazla romantik yapidayim ama aski yakalayacak kadar sansliysan ellerinle itmemelisin bana gore. Basariya sarilipuyuyamazsin para elbet kazanilir kariyer icin illa bir yol bulunur. Hem millet kosarak uzaklasmak istiyor ulkeden hazir yabanci sevgili yapmissin ne duruyorsun bu ulkede git askini yasa kurtul buradan. Gitmeye karar verirsen de orada hayatini sadece onun ustune kurma ama bu da garantici tarafim.

Ayrica su an gitme imkanin sifirsa bile oraya gitme imkani yaratmalisin, ben senelerce uzak mesafe iliskisi yasamis biriyim cok sevince yurumeyen bir sey degil. Zor cok zor ama imkansiz degil.

birbirinize bu kadar deger veriyorsaniz bence pes etmemeliydiniz. uzak mesafe zor tamam ama siz cabuk vazgecmissiniz bence. bunu yasamak zorunda olan evli ciftler var. ben de "dogru insan" bulununca sabredilmesi gerektigini dusunenlerdenim. bazen bir sure aci cekip zora katlanmak omur boyu mutluluk anlamina gelebiliyor. bu fedakarligi yapacak, bu riski alacak kadar kuvvetli bir iliskiniz yok idiyse iyi olmus zaten, zamanla gececek sonucta, belki boylesi ikiniz icin de daha iyi olmustur.

ben de benzer bir durumdayim, ben gidemedigim icin buyuk ihtimalle o gelecek. o da turk ama. avrupa'da cok iyi bir yasami birakip buraya geliyor. benim icin. benim gitme sansim yoktu cunku. ben burada okuduktan sonra birlikte gideriz belki. biz dusunduk tasindik, ne ayrilmasi olum sacmalama dedik. e siz dememissiniz, demek ki bu kadar kararli degilmissiniz. o yuzden cok da uzulmeyin bence, uzun vadede iki taraf icin de en iyisi olmus sanki.

@esneme benide esneteceksin ve

@der meister + 1

bu kadar kolay vazgeçilmez, kolay bulunmayan bir şey bahsettiğiniz şeyler. yemişim mesafesini, işini, gücünü, kariyerini...

orada ya da burada, ama birarada, illa ki bir şeyler ayarlanabilir, ayarlanmalı.

bu aşk böyle bitemez!

oturup arabeske bağlamaya gerek yok ama aldatma yok, o yok bu yok... e ortada, bitirmek için adamakıllı bir neden de yok.

yapmayın!

Şuan böyle hayalet moduna girdiysen bu ortak bi karar değil gibi geldi bana. Tamam konuşmuşsunuz ve mantıklı yol buymuş gibi olmuş, ama mantıklı olan her zaman doğru değildir. Duygularını yok sayman çok saçma şeyler yapmana yol açabilir, kendini tanıyamazsın, sakın yapma bunu.

Biraz daha konuşmayı dene, hatta şimdi konuş böyle böyle dedik ama bu karar bana kendimi hiç iyi hissettirmedi, acele ettik ve gereksiz bişey yaptık bence, diyebilirsin.
Bundan sonra karşı taraf, hey bebeğim seni anlıyorum şuan ben de üzgünüm ama olması gereken bu, emin ol zamanla ikimiz de iyileşicez vs. derse, bak şurdan s*ktir git diyip kendi yoluna bakabilirsin.
Şuanki yarım kalmışlık her ilişkide sana bunu hatırlatacak ve kendin olamıycaksın, rol yapacaksın, numara yapacaksın, kendini kandıracaksın. İçindeki her neyse bunu karşıdakine söyleme hakkın var. Ve eğer şuan o da hayalet modundaysa bunları bilmeye hakkı var.

@esneme benide esneteceksin, @der meister, @runagain ve @megalomaniac

onun şu noktada türkiye'ye gelmesi imkansız. çalıştığı iş yeri ile iki yıllık sözleşmesi var ve sözleşmesi haziran sonunda bitiyor. daha önce ayrılırsa tazminat ödemek zorunda.

benim oraya gitme durumum daha da zor. baya araştırıdk. master için maddi durum sebebiyle gidemiyorum. bana birlikte yaşama vizesi almak istesek alamıyoruz. onun için öncesinde onunla 6 aydan uzun yaşamış olmamız gerekiyor. şimdi altı aylık vize almak için dil okuluna vs gitmem lazım ki ona verecek param olsa master yapardım. onun tek maaşı ile geçinmemiz de zor.

ona insan kaynaklarında çalışan bir arkadaşı bir yıl büyük bir firmada çalışsın, kendine portffolyo oluştursun yas masterını orada yapıp buraya başvursun yada buraya master için gelsin ve staj/part-time çalışsın demiş. bu da bizim için en az 1.5 yıl demek.

öyle olunca 1.5 yıl bir ilişkiyi sadece skype ve whatsapp üzerinden nasıl ilerleteceğiz. şimdi bile birbirimize geç mesaj attığımızda huzursuzlanıyoruz, önemli birşey paylaşmak istesek akşam skype beklemek zorundayız ve bunu da her zaman yapamıyoruz. eğer öncesinde uzun bir ilişki olsa belki hala şansımız olur ama bu kadar kısa süre için 1.5 yıl beklemek doğru mu?

önümüzdeki tüm yollar resmen tıkalı ve açılmasına yıllar var. bilemiyorum ne olacak bundan sonra.

hep şunu söylemişimdir ben: ilişki konularında kendinizi ve sevgilinizi dinleyin herkesten önce. şimdi siz "ben metallica'nın basçısı olmak istiyorum" deseniz, "hadi lan ordan manyak mısın sen" diyebilirdim ama diyorsunuz ki en az 1.5 sene ayrı kalacağız. buna "olur ya neden olmasın" diyecek olan da, "hadi lan öyle ilişki mi olur" diyecek olan da sizsiniz. yapan yapıyor. eminim çevrenizde örnekleri de vardır. ben kendi çevremden bildiğim için söylüyorum hep: iş durumu dolayısıyla senede birkaç kez görüşebilen, en iyi ihtimalle 2-3 ayda bir bir araya gelebilen çiftler tanıyorum. tamam yeni başlamış ilişkiyle 10 yıllık evlilik aynı olmuyordur ama sonuç olarak insanlar bunu yürütebiliyor bazı durumlarda. reddit'te bir adam görmüştüm. kendisi almanya'da, sevgilisi tayvan'da. ÜÇ YILDIR uzak mesafe ilişkisi yürütüyorlar ve adam bir araya gelecekleri zaman için gün sayıyordu. peki bunu ne zaman için tasarlamışlar? ÜÇ SENE sonrası için. şimdi bu çift ayrılır ya da ayrılmaz, orasını şu an için bilemeyiz ama şunu söylemek istiyorum: dış etkenler önemli olmakla birlikte, ilişkinin sağlığı ve sürdürülebilirliği en başta size ve sevgilinize bakıyor. bu yüzden, eğer ilişkinizi buna değer görüyorsanız, bence enişte beye "burada bitmemeli pendejo" deyiverin, oturup konuşun. şu an çok uzun geliyor farkındayım ama 1.5 sene cidden dayanılmayacak, geçirilmeyecek bir süre değil. bunu ilişkiniz için bir basamak olarak kabul edin mesela, ne bileyim "bunu atlatamıyorsak zaten hak etmemişizdir, atlatırsak da bizi daha kolay kolay hiçbir şey yıkamaz" diye düşünün. bu şekilde belki biraz daha kolay olur dayanmak. uzak mesafe ilişkisinde, hele ki yetişkinlikte, insan sık sık "lan ben ne yapıyorum?" diye soruyor kendine. kavuşabilecek miyiz yoksa ben şu an ömrümü skype'ta, telefonda mı heba ediyorum gibisinden. bunun cevabını yine siz veriyorsunuz, yine ilişkiniz veriyor. çoğu şey büyük ölçüde sizin elinizde. eğer böyle olduğunu hissedemiyorsanız, ne bileyim bırakıp gitmekten ya da karşı tarafın bunu yapmasından korkuyorsanız, belli ki bu fedakârlığı yapacak kadar güçlü bulmuyorsunuz kendinizi. ya da güçlü demeyeyim, tamamen karakter meselesi de olabilir bu, pekalâ "ben 1.5 sene bekleyemem" diyebilirsiniz.

bunlar benim tamamen şahsi görüşüm. başka birisi için uzak mesafe ilişkisi çok daha yıpratıcı ve sorunlu olabilir, nitekim anladığım kadarıyla sizin için öyle. ama ben derim ki böyle bir sevgi bulunca insan peşini kolay bırakmamalı. ben hayatımı paylaşabileceğim, daima yanımda olabilecek, boş boş duvara bakmayı bile anlamlı ve güzel kılabilecek birini önemserim. bu her ilişkide, her kadında/adamda bulunabilecek bir şey değil. bu güven ve sevgiyi bulmuşsanız, ben derim ki dişinizi sıkın. 1,5 sene gerçekten atla deve değil, geçer. yok derseniz ki ben o kadar güçlü değilim ya da biz bu süreçte birbirimizi destekleyecek gibi değiliz, o zaman da kendinize eziyet etmek yerine hemen bitirin ve çok uzun süre acı çekmektense birkaç ay üzülüp sonrasında toparlayın.

uzun lafın kısası, bu tamamen karakter ve ilişkiye bağlı bir durum. evet dış etkenler her zaman etkili ama en nihayetinde ne yapabileceğinizi ve yapamayacağınızı, ilişkiyi nereye götürebileceğinizi en iyi bilen kişi sizsiniz ve sevgiliniz. önerileri de bence belli bir noktaya kadar ciddiye alın, benimki de dahil olmak üzere. çünkü yarın sevgilinizle mutlu olduğunuzda veya onu özleyip ağladığınızda yanınızda hiçbirimiz olmayacağız. olacaksa o olacak, olmayacaksa o olmayacak. en başta yine siz olacaksınız. o yüzden lütfen böyle konularda "AYRIL COCO" yahut "KOVALA" diye gaz verenlere direkt olarak "haklısın" deyip gitmeyin. ben burada size benzer bir durumu yaşayan birisi olarak kendimce fikir vermek istedim ama bunu yazdıktan sonra gidip çay içeceğim mesela, yarın bi' gün evlenseniz veya ayrılıp intihara kalkışsanız benim haberim olmayacak. kararlarınızın, seçimlerinizin meyvelerini olumlu ya da olumsuz siz toplayacaksınız. o yüzden kendinizi ve sevgilinizi dinleyin. ailenin, arkadaşın, "olmaz" ya da "olur" diyenlerin sesini hiçbir zaman çok açmayın. omzunda ağlayabileceğiniz birini, ölseniz haberi olmayacak insanların lafıyla harcamayın. eyyorlamam bu kadar. umarım ikiniz için de en iyisi olur.

ilacınızı yazıyorum: www.idefix.com

ispanya kadar bizim ülkemize ters bi yer yok zaten (en azından avrupa'da) benim de ispanyol bi sevgilim olmuştu. ankara'dan sevilla'ya uçak bileti bakıyorum mesela yaklaşık 10.000 tl. daha bunun pasaportu vizesi ıvırı zıvırı var. onun gelip buraya uyum sağlaması imkansız, benim de oraya. (polonya'da tanışıp sevgili olmuştuk biz de) severim ispanyolları, 5 tane ispanyolla aynı evi paylaştım aylarca. ama bu kız beni aldatmıştı. hem de etrafımdaki türk ispanyol vs. tüm ortak arkadaşlarımız olaya inanamadı. benden ayrılacağı için her gece saatlerce ağlayan, yatakta uyurken hıçkırıklarıyla uyandığım kız beni aldatmıştı. tabii bir kişiden bu kadar genelleme yapmak saçma ama o kadar uzun bir mesafeden ispanyollar gibi rahat bir milletin üyesine çok da güvenme bence. düzgün bir şekilde ayrılmışsınız bırak öyle kalsın. biz de güzel ayrılmıştık sonra dayanamamış peşimi bırakmamıştı sonu kötü oldu yani.

İşe yaramıyor, kendin çözümler üretmeye bak.

www.tavsiyeediyorum.com

zamanında gitmiştim bana çok yardımı oldu. işe yaramıyor, kendin çözüm üret diyenlere kulak asma. hayatta her zaman güçlü kalamıyorsun, seni tanımayan bir uzmanın görüşüne ihtiyaç duyuyorsun. eğer gerçekten bir sorunun varsa yardım almak gerekiyor.

Yeri gelmişken ben de aklımdakini sorayım izninle.
3 hafta sonra mezun oluyorum, yeşil pasaportum 2018de bitiyor. Yurtdışına çıkarsam mezun olduğum ve pasaportumun geçersiz olduğu anlaşılır mı? Beni geri mi postalarlar?

@diffarentiationation, mezun olman yeşil pasaport haklarını etkilemez ki. Sen öğrenci de olsan, çalışsan da 25 yaşını doldurana kadar her türlü hakkından yararlanabilirsin. Diye biliyorum.

son 6 ay çıkıp 3 ay kalabilirsin vizesiz girilebilen ülkelerde, ama pasaportun son 90 günü mutlaka türkiyede olman lazım. Ben kullandım geçen yıl o şekilde.

Öğrencilik bittikten sonra hakkınızı kaybediyorsunuz, aileden gelen pasaport hakkı öğrenci olana veriliyor.

@christopher nolan, tam anlamadım son 6 ay mutlaka Türkiye'de olman gerek demişsin, hem de çıkıp 3 ay kalabilirsin yazmışsın. Öyleyse son 90 gün mü Türkiye'de olmak gerekiyor?

Bir de bu arkadaşın mezun olduğu kim nasıl bilecek ki? Giderken kimse hiçbir şeye bakmıyor, 2018'e kadar da geçerli yazıyorsa üzerinde anlaşılmaz bence.

son 90 olacak, yanlış yazmışım :)

Görünür mü bilmem ama dava falan açılabiliyor, yakalanırsan.

yeşil pasaportunuzu elinizde tutamnız için 3 koşul var
1) 25 yaşını doldurmamış olmak
2) öğrenci olmak
3) sigortalı çalışmıyor olmak

bunlardan bir tanesi tutmuyorsa olmuyor. misal staj yapıyorsanız staj bitene kadar yurtdışına çıkamıyorsunuz. öğrenci değilseniz ve üniversite ile ilişiğiniz kesildi ise çıkamıyorsunuz.

ben ispanyaya gitmeden önce pasaportumun bitmesine 6 ay vardı kabul etmediler. bir tanıdığımızı fransa pasaportun bitmesine 5 ay kaldı diye havaalanında girişini kabul etmeyip geri yollamış. bu durumlarda birşey olmaz dememek gerekiyor.

genelde genel müdürlüklerinde oluyor. ama bazı firmalarda genel müdürlük bünyesinde olsa bile genel müdürlük binasında değil başka bir binada olabiliyor.

Olabiliyor. Hem genel müdürlükte hem diğer komplekslerinde insan kaynakları birimi olabiliyor.

udacity'de de bazı nanodegreeler 800-2000 dolar arası değişiyor.

edx ve udacity'deki eğitimleri verenlerin hepsi konusunda uzman kişiler ve ciddi bir ders programı-test sistemi var.

udemy'de bir kalite kontrol yok isteyen herkes sitedeki şartlara uygun video hazırlarsa eğitmen olabilir.

Edx beleş değil miydi ya? Senin dediğin 1 dönem harvardda uzaktan yaz okulu gibi bişeydi sanki

edx beleş, udacity'de öyle ama beleş olduğu zaman sertifika vermiyor ve projelerin kontrol edilmiyor.

makjayımı kastediyorsun?

Hayır makyaj değil bir sürü açık kadın da makyaj yapıyor onlar öyle parlamıyor, bunlar bi şey yapıyolar ama ne :O